Bastylia jest jednym z najsłynniejszych fortów w historii Europy, prawie wyłącznie ze względu na rolę, jaką odegrał w Rewolucji Francuskiej. twierdza z kamienia, które w większości składała się z ośmiu okrągłymi wieżami ze ścianami o grubości pół metra, Bastylia była mniejsza niż to wygląda w późniejszych obrazach, ale nadal nakładania, monolityczną strukturę, osiąga wysokość 73 stóp (ponad 22 metrów). Został zbudowany w XIV wieku, aby chronić Paryż przed Brytyjczykami i jak więzienie było używane podczas panowania Karola VI. W czasach Ludwika XVI funkcja ta nadal była najbardziej znana i przez te wszystkie lata Bastylia widziała wielu więźniów. Większość ludzi była uwięziona na rozkaz króla bez żadnej próby ani śledztwa. Byli albo szlachcicami działającymi przeciwko interesom sądu, albo dysydentami katolickimi, albo pisarzami, którzy byli uważani za wywrotowców i zdeprawowanych. Zauważalna była również liczba osób, które zostały tam zamknięte na prośbę ich rodzin, aby skorzystać z ich (tych rodzin). W czasach Ludwika XVI warunki panujące w Bastylii były lepsze niż zazwyczaj. Komory piwnicy, wilgotność, która przyspiesza rozwój choroby, nie jest już używany, a większość więźniów przebywających w środkowych poziomach struktury, w komorach o szerokości 16 stóp z meblami jednostkowej, często z oknem. Większość więźniów otrzymywała własność, a najsłynniejszym przykładem jest markiz de Sade, który miał dużą liczbę urządzeń i części oraz całą bibliotekę. Psy i koty również mogły zabijać szczury. Komendant Bastylii przyznano pewną dzienną dawkę dla każdej rangi więźniów: najniższa w trzech liwrów dziennie ubogich (kwota ta jest jeszcze bardziej niż ten, na którym mieszkał jakiś francuski) i dla wysokich rangą więźniów przez ponad pięć razy większy. Alkohol i palenie również zostały rozwiązane, jak karty, jeśli nie jesteś sam w celi. Biorąc pod uwagę, że ludzie mogą dostać się do Bastylii bez żadnej próby, łatwo jest dostrzec, jak forteca zyskała reputację symbolu despotyzmu, ucisku wolności i królewskiej tyranii. Jest to z pewnością ton przyjęty przez autorów przed Rewolucją i podczas niej, którzy wykorzystali Bastylię jako fizyczny wcielenie tego, co uznali za niewłaściwe w administracji publicznej. Pisarze, z których wielu niegdyś trzymało Bastylię, opisywali ją jako miejsce tortur, pochówek żywcem, miejsce wyczerpania ciała, które rozprasza piekło. Rzeczywistość Bastille Ludwika XVI Ten obraz Bastille w okresie panowania Ludwika XVI, jak to jest obecnie powszechnie uważa się, że zostały wyolbrzymione, z mniejszą liczbą więźniów odbyło lepiej wbrew opinii publicznej. Chociaż, oczywiście, główny wpływ psychologiczny był zadowolony w komorze z takimi grubymi murami, że nie było słychać innych więźniów - jest najlepiej pokazane w „Memoirs of Bastille» ( «Mémoires sur la Bastille») Simon Lenge - uwięzienie znacznej poprawie. Niektórzy pisarze uważali swoje konkluzje w Bastylii za etap budowania kariery, a nie jako koniec życia. Bastylia stała się reliktem przeszłości, a królewskie dokumenty krótko przed rewolucją pokazują, że plany zostały już opracowane, by zburzyć Bastylię. Zdobycie Bastylii 14 lipca 1789 roku, w czasach rewolucji francuskiej, spora grupa Paryżan właśnie otrzymała broń i armaty w Domu Inwalidów. Rebelianci wierzyli, że lojalni wobec korony władzy wkrótce zaatakowali zarówno Paryż, jak i rewolucyjne Zgromadzenie Narodowe, i szukali broni, aby się chronić. Jednak broń potrzebowała prochu, a większość została umieszczona dla bezpieczeństwa w Bastylii. W ten sposób tłum zebrał się wokół fortecy, popieranej pilną potrzebą prochu strzelniczego i prawie wszyscy z nich uważali nienawiść za niesprawiedliwą we Francji. Bastyl nie był w stanie stworzyć długoterminowej obrony: chociaż liczba pistoletów była wystarczająca, garnizon był zbyt mały, a zapasy były tylko na dwa dni. Tłum wysłał swoich przedstawicieli do Bastylii, by domagali się broni i prochu, i chociaż komendant, markiz de Lone, odmówił, usunął uzbrojenie z murów obronnych. Ale kiedy powracający przedstawiciele byli już blisko tłumu, incydent z mostem windowym i przerażone działania powstańców i żołnierzy doprowadziły do strzelaniny. Kiedy przybyło kilku zbuntowanych żołnierzy z bronią, De Lone zdecydował, że lepiej jest znaleźć jakiś kompromis, aby ocalić honor i cześć swoich ludzi. Chociaż chciał wysadzić proch i zniszczyć twierdzę, a wraz z nią i większość dzielnicy. Obrona osłabła, a tłum wpadł do wnętrza. Wewnątrz, tłum znaleźć tylko siedem więźniów: 4 fałszerz, 2 szalony i zboczeńcem seksualnym, Comte de Solazh (Le Comte Hubert de Solage) (markiz de Sade został przeniesiony z Bastylii w inne miejsce dziesięć dni wcześniej). Fakt ten nie zniszczył symboliki aktu przejęcia głównego symbolu niegdyś wszechpotężnej monarchii. A jednak, od dużej liczby napastników.