Tlenek ziem rzadkich - lutet - został wyizolowany przez Georgesa Urbaina w 1907 r. Z ziemi iterbowej, która w 1878 r. Została wyizolowana przez Marignac z ziemi erbowej, która w 1843 r. Została wyodrębniona przez Mosandra z itru ziemi, którą odkrył Ekeberg w 1797 r. W gadolinicie oleju mineralnego.
Nazwa nowego elementu Urbain wyprodukowanego z Lutetia - starożytnej łacińskiej nazwy francuskiej stolicy Paryża (najwyraźniej w przeciwieństwie do holmu).
Priorytet Urbena został zakwestionowany przez Auera von Welsbacha, który kilka miesięcy później odkrył element numer 71 i nazwał go Cassiopeia. W 1914 r. Międzynarodowa Komisja Skali Atomowej zdecydowała się na nazwę pierwiastka, ale lutet, ale przez wiele lat w literaturze pojawiała się nazwa "Kassiopey", zwłaszcza niemiecka.
Lutetia jest ostatnim lantanowcem, najcięższym (gęstość 9.849 g / cm3), najbardziej ogniotrwałym (temperatura topnienia 1700 ± 50 ° C), prawdopodobnie najtrudniejszym i jednym z najdroższych: 12 tysięcy rubli na kilogram - cepem 1970. ..
Spośród związków pierwiastka nr 71, być może, tylko jego trifluorek wyróżnia się jako najmniej ogniotrwały związek ze wszystkich trifluorków pierwiastków ziem rzadkich. Ogólnie, charakterystyki temperaturowe halogenków metali ziem rzadkich zmieniają się w sposób naturalny, ale charakterystyczne jest to, że gdy anion staje się "lżejszy", to minimalna temperatura topnienia cały czas przesuwa się w prawo wzdłuż szeregu lantanowców. Najbardziej łatwotopliwym jodkiem jest ipraseodym, bromek to sumarium, chlorek to terb, a na koniec fluorek to lutet.
W pełnej zgodności ze skorygowanym kompresją lantanoidów, atom lutetowy ma najmniejszą objętość spośród wszystkich lantanowców, a jon Lu3 + ma minimalny promień, tylko 0,99 A. Pozostałe cechy i właściwości lutetu różnią się niewiele od innych lantanowców.
Naturalny lutet składa się tylko z dwóch izotopów - stabilnego lutetu-175 (97,412%) i beta aktywnego lutetu-176 (2,588%) z okresem półtrwania wynoszącym 20 miliardów lat. Tak więc podczas istnienia naszej planety ilość lutetu nieznacznie spadła. Jeszcze więcej radioizotopów lutetowych uzyskano sztucznie z okresem półtrwania wynoszącym od 22 minut do 500 dni. Ostatni izotop lutetowy (niedobór neutronów o masie 166) uzyskano w 1968 r. W Dubnej. Spośród innych odmian atomowych pierwiastka nr 71 interesujący jest izomer lutet-176, który można wykorzystać do określenia zawartości lutetu w związkach metali ziem rzadkich metodą analizy aktywacyjnej. Lutet-176 (izomer) otrzymuje się z naturalnego lutetu w strumieniach neutronów reaktorów jądrowych. Okres połowicznego rozpadu izomeru jest wielokrotnie mniejszy niż izotopu Lu w stanie głównym; jest to równe tylko 3,71 h. Wartość praktyczna, numer elementu 71, jeszcze nie istnieje.
Wiadomo jednak, że dodatek lutetu pozytywnie wpływa na właściwości chromu. Nie jest wykluczone, że skoro tylko okienka stają się bardziej dostępne, można je wykorzystać jako katalizator lub jako aktywator luminoforów lub laserów, jednym słowem, gdzie "współpracownicy" w zespole lanthanoidowym z powodzeniem pracują.
To zakończyło opowieści o lantanowcach - elementach, które każdy bez wyjątku przechylił na wielką przyszłość. Jak mówią, poczekaj i zobacz, ale jest powód do optymizmu. Gdyby Marignac, Lecoku de Bouabod-wound, Cleves, Auer von Welsbach, Demarse i inni wybitni odkrywcy ziem rzadkich, którzy żyli na przełomie XIX i XX wieku, powiedziano im, że większość elementów odkryli w drugiej połowie XX wieku. będzie miało ogromne znaczenie praktyczne, odkrywcy prawdopodobnie nie uwierzyliby w to stwierdzenie. Z wyjątkiem, być może, Urbeny - był nie tylko chemikiem, ale także artystą ...
Nazwa nowego elementu Urbain wyprodukowanego z Lutetia - starożytnej łacińskiej nazwy francuskiej stolicy Paryża (najwyraźniej w przeciwieństwie do holmu).
Priorytet Urbena został zakwestionowany przez Auera von Welsbacha, który kilka miesięcy później odkrył element numer 71 i nazwał go Cassiopeia. W 1914 r. Międzynarodowa Komisja Skali Atomowej zdecydowała się na nazwę pierwiastka, ale lutet, ale przez wiele lat w literaturze pojawiała się nazwa "Kassiopey", zwłaszcza niemiecka.
Lutetia jest ostatnim lantanowcem, najcięższym (gęstość 9.849 g / cm3), najbardziej ogniotrwałym (temperatura topnienia 1700 ± 50 ° C), prawdopodobnie najtrudniejszym i jednym z najdroższych: 12 tysięcy rubli na kilogram - cepem 1970. ..
Spośród związków pierwiastka nr 71, być może, tylko jego trifluorek wyróżnia się jako najmniej ogniotrwały związek ze wszystkich trifluorków pierwiastków ziem rzadkich. Ogólnie, charakterystyki temperaturowe halogenków metali ziem rzadkich zmieniają się w sposób naturalny, ale charakterystyczne jest to, że gdy anion staje się "lżejszy", to minimalna temperatura topnienia cały czas przesuwa się w prawo wzdłuż szeregu lantanowców. Najbardziej łatwotopliwym jodkiem jest ipraseodym, bromek to sumarium, chlorek to terb, a na koniec fluorek to lutet.
W pełnej zgodności ze skorygowanym kompresją lantanoidów, atom lutetowy ma najmniejszą objętość spośród wszystkich lantanowców, a jon Lu3 + ma minimalny promień, tylko 0,99 A. Pozostałe cechy i właściwości lutetu różnią się niewiele od innych lantanowców.
Naturalny lutet składa się tylko z dwóch izotopów - stabilnego lutetu-175 (97,412%) i beta aktywnego lutetu-176 (2,588%) z okresem półtrwania wynoszącym 20 miliardów lat. Tak więc podczas istnienia naszej planety ilość lutetu nieznacznie spadła. Jeszcze więcej radioizotopów lutetowych uzyskano sztucznie z okresem półtrwania wynoszącym od 22 minut do 500 dni. Ostatni izotop lutetowy (niedobór neutronów o masie 166) uzyskano w 1968 r. W Dubnej. Spośród innych odmian atomowych pierwiastka nr 71 interesujący jest izomer lutet-176, który można wykorzystać do określenia zawartości lutetu w związkach metali ziem rzadkich metodą analizy aktywacyjnej. Lutet-176 (izomer) otrzymuje się z naturalnego lutetu w strumieniach neutronów reaktorów jądrowych. Okres połowicznego rozpadu izomeru jest wielokrotnie mniejszy niż izotopu Lu w stanie głównym; jest to równe tylko 3,71 h. Wartość praktyczna, numer elementu 71, jeszcze nie istnieje.
Wiadomo jednak, że dodatek lutetu pozytywnie wpływa na właściwości chromu. Nie jest wykluczone, że skoro tylko okienka stają się bardziej dostępne, można je wykorzystać jako katalizator lub jako aktywator luminoforów lub laserów, jednym słowem, gdzie "współpracownicy" w zespole lanthanoidowym z powodzeniem pracują.
To zakończyło opowieści o lantanowcach - elementach, które każdy bez wyjątku przechylił na wielką przyszłość. Jak mówią, poczekaj i zobacz, ale jest powód do optymizmu. Gdyby Marignac, Lecoku de Bouabod-wound, Cleves, Auer von Welsbach, Demarse i inni wybitni odkrywcy ziem rzadkich, którzy żyli na przełomie XIX i XX wieku, powiedziano im, że większość elementów odkryli w drugiej połowie XX wieku. będzie miało ogromne znaczenie praktyczne, odkrywcy prawdopodobnie nie uwierzyliby w to stwierdzenie. Z wyjątkiem, być może, Urbeny - był nie tylko chemikiem, ale także artystą ...