Najciekawszym w Ameryce Północnej jest system Great Lakes, który obejmuje Upper, Michigan, Huron, St. Clair, Erie, Ontario i kilka mniejszych. Wszystkie łączą się, tworząc jeden basen ze słodką wodą.
Łączna powierzchnia Wielkich Jezior wynosi 246,4 tys. M2. km, a Upper jest największym świeżym jeziorem na Ziemi. Struktura geologiczna regionu Wielkich Jezior determinowała schodkowy charakter powierzchni, a zatem jeziora mają różne poziomy wysokości. Są one zlokalizowane w formie kaskady skierowanej na Ocean Atlantycki, co jest bardzo ważne z ekonomicznego punktu widzenia (do budowy elektrowni wodnych, nawigacji itp.).
Poziomy Wielkich Jezior tworzą trzy kroki. Najwyższym jest Jezioro Superior, które łączy Jezioro Huron z krótką rzeką. Lake Huron i Michigan są na drugim poziomie. Trzeci poziom tworzy jezioro Erie. Rzeka Niagara wypływa z Erie. Jako jedyny wdraża cały system Wielkich Jezior. Niagara płynie prawie ściśle na północ i wpada do jeziora Ontario. Gdy przebija się przez półkę na sylurskim płaskowyżu poszukiwań, rzeka tworzy wielki wodospad Niagara.
Brzegi Wielkich Jezior są w większości nizinne, płaskie, na południu - piaszczyste, tylko północne brzegi jezior Górnych i Huron są skaliste. Z genezy jeziora te są tektoniczne i lodowate. Duża masa wody znacząco wpływa na warunki klimatyczne sąsiednich terytoriów. Zimą woda ogrzewa się, a latem chłodzi niższą atmosferę; ponadto aktywność cyklonu nasila się tutaj zimą. Poziomy jezior z sezonu na sezon są zauważalnie zmienne; wiosną, kiedy pada śnieg, rosną o 40-60 cm, a w porze suchej zmniejszają się. Jeziora zamarzają przez długi czas.
Łączna powierzchnia Wielkich Jezior wynosi 246,4 tys. M2. km, a Upper jest największym świeżym jeziorem na Ziemi. Struktura geologiczna regionu Wielkich Jezior determinowała schodkowy charakter powierzchni, a zatem jeziora mają różne poziomy wysokości. Są one zlokalizowane w formie kaskady skierowanej na Ocean Atlantycki, co jest bardzo ważne z ekonomicznego punktu widzenia (do budowy elektrowni wodnych, nawigacji itp.).
Poziomy Wielkich Jezior tworzą trzy kroki. Najwyższym jest Jezioro Superior, które łączy Jezioro Huron z krótką rzeką. Lake Huron i Michigan są na drugim poziomie. Trzeci poziom tworzy jezioro Erie. Rzeka Niagara wypływa z Erie. Jako jedyny wdraża cały system Wielkich Jezior. Niagara płynie prawie ściśle na północ i wpada do jeziora Ontario. Gdy przebija się przez półkę na sylurskim płaskowyżu poszukiwań, rzeka tworzy wielki wodospad Niagara.
Brzegi Wielkich Jezior są w większości nizinne, płaskie, na południu - piaszczyste, tylko północne brzegi jezior Górnych i Huron są skaliste. Z genezy jeziora te są tektoniczne i lodowate. Duża masa wody znacząco wpływa na warunki klimatyczne sąsiednich terytoriów. Zimą woda ogrzewa się, a latem chłodzi niższą atmosferę; ponadto aktywność cyklonu nasila się tutaj zimą. Poziomy jezior z sezonu na sezon są zauważalnie zmienne; wiosną, kiedy pada śnieg, rosną o 40-60 cm, a w porze suchej zmniejszają się. Jeziora zamarzają przez długi czas.