Wytrzymałość połączenia adhezyjnego zależy od adhezji kleju do powierzchni adhezyjnych (przyczepność), wytrzymałości warstwy klejącej i właściwości łączonych materiałów.
Klej na powierzchni części nanosi się cienką warstwą. Klej wypełnia szorstkość, wnika w pory materiału i, wysychając, tworzy mocną i mocną warstwę, mocując te części. Siła klejenia ulegnie znacznej poprawie, jeśli ściśnięte części zostaną ściśnięte, zaciśnięte lub zastosowane zostanie dociskanie.
Aby uzyskać niezawodne połączenie, należy dokładnie przygotować powierzchnię elementów, dla których usuwają kurz, brud, tłuszcz, rdzę. Drewno, metale, kamień
materiały są piaskowane drobnoziarnistym papierem ściernym. Porcelana, szkło i guma są myte ciepłą wodą, a następnie (po wyschnięciu) odtłuszczane benzyną. Aby szew był mniej widoczny, do kleju dodaje się pigmenty mineralne o odpowiednim kolorze,
zwykle 8-10% pigmentu jest wystarczające (objętościowo), ponieważ duża ilość barwnika nie czyni bardziej intensywnego koloru filmu adhezyjnego.
Jeśli przedmioty są porowate i łatwo wchłaniają ciecze, powierzchnie do sklejenia są wstępnie impregnowane bardzo płynnym roztworem kleju. Kleje nakłada się za pomocą pędzla, tamponu, szpatułki. W szczelinie klej jest wprowadzany na przykład za pomocą zszywki (stosowanej w szczególności do smarowania samochodu).
Naturalne kleje
Do naturalnych klejów należą kleje, przygotowane na bazie substancji pochodzenia roślinnego i zwierzęcego.
Kleje roślinne
Takie kleje są wytwarzane na bazie produktów pochodzenia roślinnego: skrobi, dekstryny, żywicy, kauczuku naturalnego itp. Oznacza to, że zestaw klejów roślinnych. W tym miejscu rozważymy najtańsze, a przez to najpowszechniejsze kleje roślinne, których głównym składnikiem jest skrobia (mąka). Takie kleje są powszechnie nazywane pastą.
Należy zauważyć, że w pastestach, w celu zwiększenia ich "operacyjnych" właściwości
dodaj niektóre substancje:
żelatyna jest środkiem powierzchniowo czynnym; zmniejsza napięcie powierzchniowe wody, co poprawia zwilżalność papieru (nawiasem mówiąc, sama żelatyna - klej);
Gliceryna i miód - plastyfikatory, środki zmiękczające i nieznaczące
stopień antyseptyków;
alkohol (rektyfikacja) - zmniejsza napięcie powierzchniowe, poprawia zwilżalność, przenikanie kleju i przyspiesza jego wysychanie;
Formalina - środek antyseptyczny, który zapobiega tworzeniu się pleśni;
alumokalievye ałuszczowy środek garbujący na papier i klej, chroniący je przed wilgocią.
Ostrzeżenie! Tu i poniżej kompozycje klejowe są podane w częściach (wagowo).
Klej do papieru ze skrobi
Skład
Skrobia 10
Alkohol 4
Woda 8
Alum Ki Alum 1
Woda 3
Skrobia jest wlewana do niewielkiej ilości zimnej wody i mieszana do momentu, aż grudki znikną, a następnie ostrożnie
mieszając nalewa się wrzącą wodę, ogrzewa pastę do wrzenia, dostaję
jednorodną masę i dodać rozpuszczony w wodzie ałun.
Klej do papieru z mąki (pszenica)
Skład
Mąka 6
Woda 6
Alum Ki Alum 1
Gliceryna 1
Woda 250
Mąka jest hodowana w wodzie. Dodać uprzednio rozpuszczony w ałunu wody. Następnie zalać mieszaninę wrzącą wodą, zalać gliceryną i podgrzać do wrzenia. Aby uzyskać wysokiej jakości klej bez grudek, nie zapomnij go wymieszać!
Klej do grubego papieru z mąki i żelatyny
Skład
Mąka, pszenica 40
Żelatyna techniczna 5
Glicerol 8
Ałun alum kalum 3
Formalin 4
Alkohol (prostownik) 2
Woda 600
Klej gotuje się w naczyniach emaliowanych lub aluminiowych. Aby uniknąć zbrylania, mąkę hoduje się w niewielkiej ilości zimnej wody, a następnie wlewa się gorącą wodę i nakłada na łaźnię wodną, stopniowo podgrzewając wodę do wrzenia. Następnie, ałun rozpuszczony w gorącej wodzie jest wtryskiwany do pasty, wszystkie są filtrowane przez podwójną gazę i dodaje się żelatynę, uprzednio namoczoną w wodzie. Po ochłodzeniu powstaje wklej, alkohol i gliceryna, dokładnie mieszając klej.
Jako środek antyseptyczny do kleju można dodać kamfora (0,5% wagowych roztworu lub alkoholu kamforowego (1-2%).
Klej do renowacji prac graficznych
Skład
Mąka pszenna 20
Gliceryna 1
Ałun ałunu 0,5
Alkohol (prostownik) 2.25
Żelatyna (1% roztwór) 150
Klej jest przygotowywany w ten sam sposób, w przypadku grubego papieru
Klej do klejenia rycin
Skład
Mąka, pszenica 50
Ałun alum kalum 7
Formalin 7
Woda 2250
Mąkę hoduje się w niewielkiej ilości zimnej wody w naczyniach emaliowanych lub aluminiowych, grudki pociera się dłonią. Następnie dodaj ałunu alumokalievye. W innej misce zagotuj wodę, dodaj do pasty i podgrzej ją w łaźni wodnej,
dokładnie mieszając, ponieważ szybko się zagęszcza. Następnie pastę chłodzi się przez 10 minut i wlewa do szkła, dodając formalinę.
Aby uniknąć strupu, gdy pasta jest chłodzona, połóż arkusz papieru na powierzchni i wlej trochę wody. Przygotowana pasta nadaje się do stosowania przez 4-5 dni, następnie staje się gęsta (może być zmiękczona wodą).
Podczas pracy pasta nakładana jest cienką, równomierną warstwą, co przyspiesza jej suszenie i nie powoduje rozciągania papieru.
Kleje do klejenia tapet (do klejenia ścian)
Skład
Mąka żytnia 1,5
Klej stolarski
(10% roztwór) 1
Woda do 10
Mąkę mąkę i rozcieńczyć w 2 litrach ciepłej wody, a następnie parzyć wrzącą wodą z ciągłym mieszaniem. Osobno przygotować roztwór kleju stolarskiego i podgrzać go do wrzenia, wlać go do przygotowanej mąki z mąki. Jeśli pasta jest mocno parzona, musi być gotowana przed użyciem. Pastę należy przepuścić przez sito o drobnej siatce (600 oz / cm2).
Do wklejania ścian z papierem (gazetami) weź mąkę mniejszą niż 1,2 kg.
Pasta do wklejenia z prostą tapetą
Skład
Mąka żytnia (lub skrobia) 1,2-1,5
Alum-Alum Alum 0.05
Woda do 10
Pastę przygotowuje się w taki sam sposób, jak w poprzednim przepisie. Kwas alowy lub karbolowy (25 g na 10 litrów) podaje się jako środek antyseptyczny.
Do klejenia ścian tapetą wysokiej jakości zamiast 1,2-1,5 kg mąki żytniej pobiera się 2 kg mąki pszennej i pastę należy przesączyć przez sito (600 oz / cm).
Pasta pasty Lincrust
Skład
Skrobia pszenna lub pieczona mąka 3
Klej stolarski (10% roztwór) 2
Kwas lub kwas karbolowy 0,03-0,05
Woda do 10
Klej ten jest przygotowywany w taki sam sposób, jak pasta do klejenia ścian. Ałun przed rozpuszczeniem w paście rozpuszcza się w wodzie. Po ochłodzeniu pastę przepuszcza się przez sito (600 scf / cm2).
Kleje na bazie substancji zwierzęcych
Kleje te produkowane są na bazie przetworzonych produktów mezdry, kości i łusek (klej kolagenowy), krwi (albuminy), mleka (kazeiny).
Kiedy kolagen, który jest klejącą bazą kości, mezdry i kleju rybnego, jest podgrzewany w wodzie, przechodzi w gluten i dlatego te kleje są zwykle nazywane kleistymi (są znane w codziennym życiu jako kleje stolarskie). Skład chemiczny
a struktura kolagenu nie została dostatecznie zbadana.
Glutin ma następujące właściwości: pęcznieje w zimnej wodzie, rozpuszcza się po podgrzaniu, tworząc roztwory koloidalne, które po schłodzeniu są przekształcane w elastyczną galaretowatą masę. Pod wpływem wysokiej temperatury, a także w wyniku działania kwasów i zasad, glutina rozkłada się i traci zdolność adhezyjną.
Pod wpływem różnych substancji (dwuchromian potasu, formaldehydu, rozpuszczalnych związków glinu i żelaza), glutin traci zdolność do pęcznienia w wodzie i staje się nierozpuszczalny.
Kleje na bazie kolagenu
Klej kostny składa się z pozbawionych tłuszczu kości zwierząt. Mezdrovy klej uzyskuje się przez trawienie w masdra wody.
Wytwarzają klej kostny w postaci pełnych płytek, małych kawałków
oraz w postaci kleistej galaretki, tak zwanego robota. Klej Mezdrovy produkowany jest w postaci pełnych płytek, kawałków, łusek.
W pracy kleje o stałej masie i kleju rozpuszcza się w wodzie o temperaturze 60-65 ° C. Ogrzewanie kleju powyżej 70 ° C prowadzi do zmniejszenia jego lepkości i zmniejszenia zdolności adhezyjnej.
Skład ciekłego kleju
Klej, kość lub grzyb (pełny) 100
Woda 200
Fenol (5% roztwór) 2
Klej do płytek nakłada się w kleju, wlewa się go wodą i pozostawia do spęcznienia na 8-10 h. Następnie klej gotuje się w łaźni wodnej w temperaturze nie wyższej niż 60-65 ° C. Klej jest uważany za gotowy, jeśli jest spuszczany z pędzla za pomocą pędzla bez widocznych skrzepów. Roztwór fenolu dodaje się do gotowego roztworu kleju, aby zapobiec jego rozpadowi.
Żelatyna techniczna to czysty gluten. W przeciwieństwie do klejów kostnych i mezdrovogo otrzymuje się je z wybranych surowców: pręta rogu, czyli kości guzika, kości czołowej.
Żelatyna produkowana jest w następujących rodzajach: spożywczym, fotograficznym i technicznym.
Żelatyny techniczne i fotograficzne są szeroko stosowane w malarstwie podczas gruntowania płótna, jak również do klejenia papieru itp.
Aby przygotować galaretowaty klej, suchą techniczną żelatynę wlewa się niewielką ilością wody i pozostawia do spęcznienia (pęcznienie galaretowatego kleju trwa około 1 godziny). Pęczniejący galaretowaty klej ogrzewa się w łaźni wodnej w temperaturze 65-70 ° C.
W przypadku arkuszy płótna zazwyczaj przyjmuje się 6-8% roztwór kleju, 12-15% roztwór stosuje się do klejenia papieru, przygotowując glebę emulsyjną. Jako plastyfikator do kleju wprowadza się niewielką ilość gliceryny (0,2-0,3% wagowych).
Do kolagenu stosuje się także klej rybny. Surowcem do jego produkcji są pęcherze pływające ras jesiotrów (niższe gatunki kleju z głów, łuski, kości ryb). Pływający pęcherz składa się prawie wyłącznie z czystego kolagenu.
Aby uzyskać klej rybny, pęcherz pływacki utrzymuje się przez kilka godzin w 15-20% roztworze soli, następnie moczony w czystej wodzie i suszony na powietrzu. Następnie zewnętrzna powłoka jest zerwana z pęcherza, pozostawiając wewnętrzną powłokę, która jest używana do klejenia (jest ostatecznie suszona i prasowana na płytki).
Aby przygotować płynny klej do pracy, płytki kleju są całkowicie moczone przez 24 godziny w zimnej wodzie. Spęczniały klej zmiękcza się i zagniata, a następnie gotuje w kąpieli wodnej, takiej jak kość i skóra, przesącza przez gazę lub sito i wstrzykuje antyseptycznie.
W celu przygotowania emulsyjnej gleby należy pobrać 12-15% roztwór kleju.
Podczas prac rekonstrukcyjnych, na przykład, aby wzmocnić delikatne, złuszczające z płótna malowania zastosować 5-6% rozwiązanie. W przygotowanym kleju jako plastyfikatorze miód wprowadza się w stosunku 1: 2,5.
Podsumowując, podajemy receptury prostych kompozycji klejących na bazie klejów kolagenowych. Służą do klejenia drewna, szkła, porcelany, fajansu, ceramiki i łączenia drewna za pomocą ściereczki lub innego materiału. Takie kleje dają mocny szew, są łatwe w obsłudze, a części składowe do ich wytwarzania nie są niewystarczające.
Uniwersalny klej niezwilżający
Klej do płytek stolarskich jest miażdżony i moczony (12 h) w esencji octowej, rozcieńczony na pół zimną wodą. Po całkowitym spęcznieniu kleju, nadmiar płynu zostaje spuszczony (można go ponownie użyć), a spęczniały klej delikatnie rozpuścić się na małym ogniu. Powstała masa podobna do syropu ma właściwości klejące, nie zagęszcza się na zimno; gdy jest przechowywany, klej ten nie pleśnie i nie gnije. Jeśli klej okaże się nieco płynny, to jest zagęszczony, przez chwilę ogrzewa się w łaźni wodnej. Czas ogrzewania zależy od pożądanego zagęszczenia kleju. Przechowuj ten klej w puszce za pomocą szczelnej pokrywy.
Glina "Syndeticon"
Ten klej również nie żelatynizuje i daje silny szew kleju.
Najpierw przygotuj syrop cukrowy; Aby to zrobić, w 1 litrze gorącej wody rozpuść pół szklanki granulowanego cukru i dodaj 100 g świeżego wapna (pchacze). Mieszaninę ogrzewa się mieszając przez 3 godziny (mieszanina powinna być dobrze ogrzana, ale nie można jej doprowadzić do wrzenia). Roztwór cukru i wapna pozostawiono do opadnięcia, a ciecz spłynęła. W roztworze do fuzji zanurzyć (12 godzin) 500 g wstępnie zmielonego kleju do płytek. Spęczniały klej (nadmiar płynu zostaje wylany) rozpuszcza się przy lekkim pożarze. Masa gotowego kleju nie jest żelowana i jest używana w niskiej temperaturze.
Klej "Sindetikon" daje mocny szew; Przyklejają papier, tekturę, drewno, porcelanę, fajans, ceramikę, a także wykorzystują do klejenia tkaniny na drewnie, szkle, metalu; te same materiały można przykleić na skórze. Metal z metalem lub szkłem ze szkłem można przykleić, jeśli umieścisz między nimi przekładkę.
Glina "Sindetikon" jest dobrze zachowana w zamkniętym naczyniu; nie gnije i nie gnije.
Klej do klejenia skóry do kartonu
Skład
Klej stolarski 10
Terpentyna 1
Woda 20
Skrobia 20
Woda 30
Zmieszaj klej, terpentynę i wodę, spęczniały klej gotuje się w łaźni wodnej, dodaje skrobi do wody i ponownie gotuje, aż skrobia się rozpuści.
Klej do klejenia skóry i metalu
Skład
Klej stolarski 1
Kwas octowy 1
(8% roztwór)
Terpentyna 1
Klej stolarski nasączony, aż całkowicie spuchnie, następnie wylewa się wodę i dodaje do kleju kwasowego i terpentyny. Następnie klej ogrzewa się w łaźni wodnej, dokładnie mieszając, aż do rozpuszczenia.
Na suchej, oczyszczonej powierzchni metalowej nakłada się klej na gorąco i dociska skórę.
Klej rybny do wyrobów ceramicznych
Skład
Klej rybny 1
Kwas octowy 4
(20% roztwór)
Woda 4
Napełniony wodą klej spęcznia się, następnie dodaje się kwas octowy i gotuje w łaźni wodnej przez 45-60 minut.
Klej rybny do klejenia rycin
Skład
Klej rybny 12
Gliceryna 0,5
Woda 87,5
Klej wlewa się niewielką ilością wody, a gdy pęcznieje, należy wlać określoną ilość wody i gotować w łaźni wodnej. Glicerynę dodaje się do gotowego ochłodzonego kleju.
Klej rybny do obrzeży
Skład
Klej rybny 15
Klej stolarski lub żelatyna 15
Kochanie 5
Woda 65
Klej wlewa się niewielką ilością wody; gdy pęcznieje, jest cięty na małe kawałki za pomocą nożyczek, zmieszany z klejem stolarskim, wlewa się do wody i gotuje w łaźni wodnej do uzyskania jednorodnej mieszaniny. Następnie dodaje się miód do lekko schłodzonej kompozycji.
Klej na bazie kazeiny
Kazeina wytwarzana jest z niskotłuszczowego mleka krowiego (odwrotnie), zwijając je kwasem lub enzymem zawartym w trawieńcu. W związku z tym podział kazeiny na kwas i podpuszczkę. Jako kwas do sekwestracji kazeiny należy stosować oba kwasy mineralne (słabo siarkową lub chlorowodorową) i organiczną (octową). Pokrzepioną kazeinę dokładnie myje się, wyciska i suszy w temperaturze nie wyższej niż 80 ° C (wzrost temperatury niekorzystnie wpływa na rozpuszczalność i zdolność adhezyjną kazeiny).
Czysta kazeina jest żółtawo-białym proszkiem. Kazeina charakteryzuje się zarówno kwasowymi jak i alkalicznymi właściwościami (z przewagą kwasowości). W wodzie i rozpuszczalnikach organicznych nie rozpuszcza się, ale tylko pęcznieje, ale dobrze rozpuszcza się w wodnych roztworach amoniaku, boraksu, soli kwasu fosforowego, kalcynowanej i sody kaustycznej, tworząc roztwory koloidalne.
Do pracy proszek kleju kazeinowego rozpuszcza się w roztworze alkalicznym, otrzymując mieszaninę lepką koloidalną. Ilość alkaliów stosowanych do rozpuszczenia kazeiny zależy od rodzaju alkaliów i stężenia roztworu kazeiny.
Skład ciekłego kazeinowego kleju ("klasyczny")
Kazeina (proszek) 100
Solid Sour 4
Soda kalcynowana 16
Amoniak (28% roztwór) 13
Bura 15
Fosforan trisodowy (krystaliczny) 12,5
Fluorek sodu 6.4
Woda 600
Kazeina w alkaliach rozpuszcza się zarówno podczas ogrzewania, jak iw temperaturze pokojowej. Do rozpuszczenia kazeiny stosuje się dwie metody. Sprzedaż w sklepach klej - mieszanina kazeiny i wapna hydratyzowanego.
Pierwsza metoda. Kazeinę wlewa się do naczynia, wylewa 3-4 razy wodą i pozostawia na 8-10 godzin, po czym spęczniałą kazeinę dokładnie miesza się i stopniowo dodaje roztwór alkaliczny.
Druga metoda. Kazeina przedtem pęcznieje w wodzie podgrzanej do 35-40 ° C, po czym, mieszając, dodaje się roztwór alkaliczny i temperaturę podnosi się (w łaźni wodnej) do 60 ° C; podczas gdy kazeina rozpuszcza się. Dzięki tej metodzie szybkość rozpuszczania jest znacznie wyższa.
Klej cementowo-cementowy
Do wysokowytrzymałych płyt klejących, ram i innych produktów drewnianych użyj kleju z cementu kazeinowego. Siła takich klejowych związków wynosi 80 kgf / cm2.
Kazeina (proszek) 100
Cement portlandzki
(pieczęć 400) 75
Woda (w temperaturze
10-20 ° C) 220-250
W celu przygotowania kleju z cementu kazeinowego do kleina wlewa się wodę, a następnie stopniowo mieszając dodaje się kazeinę w proszku. W przypadku silnego zgrubienia kleju, mieszanie zatrzymuje się i roztwór kleju pozostawia się do upłynnienia (następnie można kontynuować mieszanie). Po 30-40 minutach dodaje się cement, uprzednio przesiany przez sito (64 scf / cm2). Mieszanie prowadzi się do uzyskania jednorodnej masy (około 50-60 minut). Po 10-15 minutach osadzania klej jest gotowy do użycia. Stan pracy kleju.
Podczas klejenia materiałów o grubości większej niż 5 mm części są ściskane siłą 3-5 kgf / cm2, przy klejeniu materiałów o grubości od 0,5 do 4 mm - 1 - 2 kgf / cm2.
Ekspozycja przy klejeniu zależy od temperatury w pomieszczeniu i trwa około 12 godzin.
Kazeina-cementowy klej służy nie tylko do klejenia drewna, ale także do łączenia materiałów kamiennych.
Do samodzielnego kazeiny skrzepu użyciu minimalnej zawartości tłuszczu w 100 g sera zmieszano z 200 ml gorącej wody, mieszano i wody dekantowano (3 razy, a więc). Następnie oddziela się (skrzepu woda odpływa przez gazę), nacisnąć ją i umieszczono w naczyniu szkliwa, który został wylany 0,5 l 3% wodnym roztworem boraksu.
Zawartość kolby ogrzewa się do temperatury 40-50 ° C, mieszano i pozostawiono przez 34 h. Następnie ponownie mieszano aż do całkowitego rozpuszczenia skrzepu.
Klej wapienny i kazeinowy do drewna
Skład
Kazeina (proszek) 50
Wapno zgęstniało 8
Woda 150
Kazeina moczone w wodzie przez 30-40 minut, dodaje się wapna. Okres trwałości kleju wynosi 40-45 minut.
Oblicz, krzemian kazeina klej do drewna, sklejki i dębowych
Skład
Kazeina (proszek) 100
Wapno zgęstniało 10-15
Płynne szkło (waga 1,34 g / cm3) 15
Woda 300-400
Kazeina moczone w wodzie przez 30-40 minut, po czym dodaje się pozostałe składniki.
Klej krzemianowo-kazeinowy do szkła
Skład
Kazeina (proszek) 1
Szkło płynne 6
Przy wklejaniu przedmioty prasowane i pozostawiono do utwardzenia kleju (3-4 h).
Klej na bazie albuminy
Takie kleje nie są odbierane w praktyce rzemieślników rozpowszechnionych. Na przykład, albuminę kompozycja klejąca do kamienia, materiałów ceramicznych.
Klej na bazie białka jaja do kamienia i materiałów ceramicznych
Skład
Jajko białe 3
Wapno niegaszone 1
Gips 5
Woda 1
Oddzielone białko zmieszano z wapna, gipsu i wody. Powstałe preparaty są dokładnie wymieszane.
Kleje syntetyczne
Pomimo wielu korzyści (dostępność, niskie koszty, łatwość obsługi), naturalne kleje nie są uniwersalne i mają niską odporność na działanie mikroorganizmów i wody. W związku z tym, te kleje bardziej przesunięte wiele syntetycznych klejów, charakteryzują się wysoką wytrzymałość wiązania z różnych materiałów i wystarczającej odporności na działanie zewnętrznych czynników wpływających.
Najbardziej znane i popularne kleje syntetyczne dobrze sprawdziły się w praktyce uważa się kleje BF-2, BF 4 i BF-6, moment obrotowy, kleje epoksydowe i inne różne stopnie.
Kleje na bazie fenolu
Kleje na bazie fenolu - produkty reakcji fenolu i formaldehydu. Zmieniając ilość fenolu i aldehydu przygotowane kleje o różnych właściwościach. Rodzaj ten obejmuje kleje, posiadające znak warunkowego BF i dzielone na klej BF-2, BF 4 i BF-6.
Kleje BP-2 i BP-4 są przezroczyste gęsty płyn światła koloru brązowego. Są one używane do wiązania z aluminium i jego stopów, miedzi i jej stopów, stali o różnych gatunkach, tworzyw termoutwardzalnych i rodzajów termoplastycznych, takich jak bakelit aminoplastowe płytki, szkła organicznego, a także materiały takie jak drewno, sklejka, ceramiki, porcelana, szkło włókno, skóra.
Klejenia, należy postępować w następujący sposób: Krawędzie obiektów podłączonego spoiny smarowano cienką warstwą kleju patykiem lub pędzlem i suszono na powietrzu aż do kleju nie przywierają do palca. Następnie umieścić drugą, grubszą warstwę kleju, która nieznacznie ponownie suszy. Części wiążące szczelnie połączony - zaciśnięty lub wiązana z zaciskiem ciąg - i ogrzewa się, aby przyspieszyć polimeryzację.
Do ogrzewania niewielkich rozmiarów związanych artykułów lub ich części, umieszcza się w garnku lub do metalowego naczynia i pokrywa się z wodą. Woda jest doprowadzana do wrzenia, co powinno trwać co najmniej 3 godziny, po czym usuwa się z PAN pożaru, chłodzi się w powietrzu i odzyskiwania produktu. Podgrzanie związanych artykułów lub ich części, łatwiejsze do wytworzenia w piecu, w którym jest on łatwiejszy do tworzenia korzystnych warunków dla polimeryzacji kleju. W wyniku obróbki cieplnej części w 120-150 ° C przez 1 godzinę, wymagane.
Powstały klej po stwardnieniu nie obawia się wilgoci, jest odporny na niskie (-50 ° C) i wysokie (+100 ° C) temperatury, wytrzymuje działanie wrzącej wody, benzyny, alkoholu, olejów, nafty.
Klej BF-6 jest grubą przezroczystą cieczą w kolorze jasnobrązowym lub żółtym, służy do przyklejania produktów z tkanin.
Części produktów, które mają być sklejone, są wstępnie czyszczone szczotką, zwilżoną ciepłą wodą i dobrze wyciśniętą. Prostując krawędzie zwilżonych miejsc tkaniny, nałóż na nie dwie warstwy kleju i wysusz powietrze (po nałożeniu każdej warstwy), aż klej przestanie przyklejać się do palca. Następnie połącz sklejone części materii i delikatnie wygładź gorące żelazko przez zwilżoną tkaninę przez 2-3 sekundy w odstępach 10-15 sekund, aż powierzchnia do sklejenia będzie sucha.
Karbamidowe kleje do hartowania na zimno
Kleje karbamidowe są stosowane do klejenia drewna, papieru, materiałów tekstylnych i tworzyw sztucznych.
Klej КМ-3-płynny (o niskiej lepkości). Składniki kleju przed użyciem są przechowywane osobno. Wytrzymałość połączenia klejowego (na próbkach popiołu i dębu) jest nie mniejsza niż 130 kgf / cm2. Klej КМ-3 jest w ograniczonym stopniu wodoodporny, benzoizmaslostek.
Skład
Sproszkowana żywica mocznikowo-formaldehydowa SMK-2 100
Alkohol etylowy 10
Kwas mlekowy 400
Woda (temperatura
16-20 ° C) 50
Podczas wytwarzania kleistej mieszaniny temperatura składników musi wynosić 15-20 ° C. Do naczynia wlewa się wodę, kwas mlekowy i alkohol. Przy ciągłym mieszaniu proszek żywicy SMK-2 stopniowo wlewa się do mieszaniny. Następnie mieszaninę miesza się przez 20-40 minut, aż grudki nierozpuszczonej żywicy znikną, a następnie przesączone przez mosiężne sito nr 60 (576 scf / cm2). Aby utrzymać temperaturę kleju w temperaturze 20 ° C, chłodzi się ją wodą.
W temperaturze otoczenia do 20 ° C klej utrzymuje stan roboczy przez 2-4 godziny, ale jego lepkość wzrasta. Temperatura klejenia to pomieszczenie.
Połączone części są utrzymywane przez 1,5-2 godziny w prasie, imadle, pod obciążeniem itp. Podczas łączenia materiałów o grubości większej niż 5 mm, docisk powinien wynosić 3-5 kgf / cm2, gdy klej jest cienki (0,5-4 mm) materiałów - 0,5 - 1 kgf / cm2. Podczas klejenia bez ciśnienia nie jest wymagana ekspozycja.
Klej K-17 jest płynny (niska lepkość). Składniki kleju są przechowywane oddzielnie, w wentylowanym miejscu w temperaturze 0-20 ° C, w szczelnie zatkanych naczyniach, ale nie dłużej niż 6 miesięcy. Siła połączenia klejowego drewna (dąb lub jesion) jest nie mniejsza niż 130 kgf / cm2. Klej K-17 jest słabo rozpuszczalny w wodzie i odporny na benzynę i olej, jest stabilny w stosunku do temperatury.
Skład
Mocznikowa żywica formaldehydowa
MF-17 uzupełniony 8% drewnem
mąka (w masie czystej żywicy) 100
Kwas szczawiowy jest wybrany
(10% wodny eksperymentalnie
rozwiązanie)
Temperatura składników kleju podczas jego wytwarzania powinna wynosić 16-20 ° C. Składniki miesza się przez 5-10 minut. Jeśli w żywicy nie ma mąki drzewnej, utwardzacz wtryskuje się do żywicy na jeden dzień przed przygotowaniem kleju.
W temperaturze 20 ° C utwardzanie klejem rozpoczyna się 3-5 godzin po wprowadzeniu utwardzacza.
Temperatura klejenia to pomieszczenie. Przy klejeniu materiałów o grubości większej niż 5 mm pod ciśnieniem, te ostatnie powinny zawierać się w granicach 3-5 kgf / cm2, dla cienkich materiałów (grubość 0,5-4 mm) - 1 kgf / cm2. Ekspozycja przy klejeniu zależy od temperatury w pomieszczeniu. Podczas klejenia bez ciśnienia czas utrzymywania 12-15 minut pod ciśnieniem jest nieco mniejszy.
Klej КМ-12 - płynny (o niskiej lepkości). Składniki kleju przed użyciem są przechowywane osobno. W zależności od warunków temperaturowych żywotność żywicy wynosi od 1 do 5 miesięcy, temperatura przechowywania wynosi 15-20 ° C. Siła połączenia klejowego na próbkach klejonego drewna (jesion lub dąb) jest nie mniejsza niż 130 kgf / cm. Klej KM-12 jest w ograniczonym stopniu wodoodporny, odporny na benzynę i olej.
Skład
Żywica mocznikowo-formaldehydowa w gatunku M 100
Siarczan amonu
(40% wodny roztwór) 3.5
Przy wytwarzaniu mieszaniny klejowej temperatura składników powinna wynosić 20 ° C. Składniki kleju miesza się przez 15-20 minut.
W temperaturze otoczenia do 20 ° C klej zachowuje stan pracy przez 3-6 godzin, w temperaturze powyżej 20 ° C zajmuje to od 2 do 4 godzin .W przypadku klejenia materiałów o grubości powyżej 5 mm części są utrzymywane pod ciśnieniem 3-5 kgf / cm, cienkie materiały (grubość 0,5 mm) - przy 1 kgf / cm2.
Czas utrzymywania połączenia ciśnieniowego zależy od temperatury pokojowej i wynosi zwykle 1,5-2 h. Podczas klejenia bez ciśnienia nie jest potrzebne ciśnienie.
Kleje polimetakrylowe
Kleje polimetakrylowe są roztworami polimeru metylowego kwasu metakrylowego (szkła organicznego) w jednym z następujących rozpuszczalników organicznych: ester metylowy kwasu metakrylowego, lodowaty kwas octowy, dichloroetan, kwas mrówkowy.
Kleje polimetakrylowe stosuje się do klejenia szkła organicznego i podobnych materiałów.
Skład
Rozpuszczalniki organiczne 100
Szkło organiczne
(wióry lub trociny) 3-4
Czasy przechowywania dla roztworów klejowych polimetakrylowych są określone przez ich lepkość. W przybliżeniu okres trwałości powinien wynosić nie więcej niż miesiąc w temperaturze nie wyższej niż 25 ° C w zamkniętym szklanym pojemniku, chronionym przed światłem.
Wytrzymałość spoiwa klejowego jest równa wytrzymałości szkła organicznego (średnio 120 kgf / cm2).
Aby przygotować klej w kleju, należy wypełnić wymaganą ilość trocin lub wiórów ze szkła organicznego, a następnie, mieszając, wylewa się rozpuszczalnik. Mieszanie kontynuuje się przez 25-30 minut w temperaturze 15-25 ° C, po czym pozostawia się masę
w zamkniętym naczyniu przez 2-3 dni w tej samej temperaturze w celu spęcznienia i rozpuszczenia szkła organicznego. W celu przyspieszenia rozpuszczania mieszaninę miesza się w sposób przerywany. Glutinous roztwór jest uważany za odpowiedni po 2-3 dniach od początku jego przygotowania. Temperatura klejenia i wytrzymałości klejonych materiałów nie powinna być niższa
18 ° C Konieczne jest łączenie półfabrykatów ze szkła organicznego o grubości do 4 mm przy ciśnieniu 0,5-1,5 kgf / cm2, o grubości większej niż 4 mm - poniżej 2-5 kgf / cm2.
Klej glifoftalowy AMK
Glyphthalic klej AMK, produkowany z oznaczeniem MHP, to roztwór żywic gliptalnych w rozpuszczalnikach organicznych z dodatkiem środka osuszającego.
Klej AMK służy do klejenia tkanin wełnianych, szklanych i bawełnianych na powierzchniach metalowych, do klejenia szkła i klejenia ceramiki do metali.
Podczas klejenia płytki odtłuszczonego metalu należy nałożyć warstwę kleju (zużycie 100 g / m2). Po wysuszeniu przez 2 godziny w 15-25 ° C, nałóż drugą warstwę kleju (taką samą dawkę) i natychmiast nałóż szmatkę. Tkaninę dokładnie wygładza się na powierzchnię i natychmiast nakłada trzecią warstwę kleju na tkaninę (zużycie 200 g / m2). Związane materiały suszy się w temperaturze 70-80 ° C przez 4 godziny.
Klej-71
Klej-71 jest uniwersalny, przeznaczony jest do klejenia zmywalnych tapet, okładzin z płytek, linoleum i innych materiałów na kielni wapiennej, oleju, betonie, drewnianej podstawie. Ma wysokie właściwości adhezyjne, dzięki czemu siła zrostu nie jest tracona podczas mycia powierzchni, wyłożona tapetą, glazurą, linoleum.
Klej jest nieszkodliwy w użyciu, nietoksyczny, niepalny, zapakowany w szczelnie zamknięte metalowe puszki, dzięki czemu można go przechowywać przez długi czas.
Klej polioctanowy (PVA)
Klej PVA jest wytwarzany na bazie emulsji polioctanu winylu.
Klej służy do klejenia między sobą drewna, papieru, tektury, tkanin bawełnianych, a także do klejenia tkanin z drewna i szkła oraz metalu z drewnem.
Jako podstawę dla kleju PVA stosuje się wodną, nieuplastycznioną emulsję.
Klej nakłada się na wstępnie oczyszczoną powierzchnię. Czas trwania otwartej ekspozycji (przed połączeniem części) - 3 min.
Połączone powierzchnie są połączone pod ciśnieniem. Temperatura łączenia wynosi 15-30 ° C. Czas klejenia to 1-3 h. Siła połączeń klejowych, na przykład tkanin z delaminacją, wynosi 1,2-1,4 kgf / cm2.
Klej powinien być przechowywany w temperaturze nie niższej niż -0 ° С. Okres gwarancji na przechowywanie wynosi 6 miesięcy od daty produkcji.
Klej na powierzchni części nanosi się cienką warstwą. Klej wypełnia szorstkość, wnika w pory materiału i, wysychając, tworzy mocną i mocną warstwę, mocując te części. Siła klejenia ulegnie znacznej poprawie, jeśli ściśnięte części zostaną ściśnięte, zaciśnięte lub zastosowane zostanie dociskanie.
Aby uzyskać niezawodne połączenie, należy dokładnie przygotować powierzchnię elementów, dla których usuwają kurz, brud, tłuszcz, rdzę. Drewno, metale, kamień
materiały są piaskowane drobnoziarnistym papierem ściernym. Porcelana, szkło i guma są myte ciepłą wodą, a następnie (po wyschnięciu) odtłuszczane benzyną. Aby szew był mniej widoczny, do kleju dodaje się pigmenty mineralne o odpowiednim kolorze,
zwykle 8-10% pigmentu jest wystarczające (objętościowo), ponieważ duża ilość barwnika nie czyni bardziej intensywnego koloru filmu adhezyjnego.
Jeśli przedmioty są porowate i łatwo wchłaniają ciecze, powierzchnie do sklejenia są wstępnie impregnowane bardzo płynnym roztworem kleju. Kleje nakłada się za pomocą pędzla, tamponu, szpatułki. W szczelinie klej jest wprowadzany na przykład za pomocą zszywki (stosowanej w szczególności do smarowania samochodu).
Naturalne kleje
Do naturalnych klejów należą kleje, przygotowane na bazie substancji pochodzenia roślinnego i zwierzęcego.
Kleje roślinne
Takie kleje są wytwarzane na bazie produktów pochodzenia roślinnego: skrobi, dekstryny, żywicy, kauczuku naturalnego itp. Oznacza to, że zestaw klejów roślinnych. W tym miejscu rozważymy najtańsze, a przez to najpowszechniejsze kleje roślinne, których głównym składnikiem jest skrobia (mąka). Takie kleje są powszechnie nazywane pastą.
Należy zauważyć, że w pastestach, w celu zwiększenia ich "operacyjnych" właściwości
dodaj niektóre substancje:
żelatyna jest środkiem powierzchniowo czynnym; zmniejsza napięcie powierzchniowe wody, co poprawia zwilżalność papieru (nawiasem mówiąc, sama żelatyna - klej);
Gliceryna i miód - plastyfikatory, środki zmiękczające i nieznaczące
stopień antyseptyków;
alkohol (rektyfikacja) - zmniejsza napięcie powierzchniowe, poprawia zwilżalność, przenikanie kleju i przyspiesza jego wysychanie;
Formalina - środek antyseptyczny, który zapobiega tworzeniu się pleśni;
alumokalievye ałuszczowy środek garbujący na papier i klej, chroniący je przed wilgocią.
Ostrzeżenie! Tu i poniżej kompozycje klejowe są podane w częściach (wagowo).
Klej do papieru ze skrobi
Skład
Skrobia 10
Alkohol 4
Woda 8
Alum Ki Alum 1
Woda 3
Skrobia jest wlewana do niewielkiej ilości zimnej wody i mieszana do momentu, aż grudki znikną, a następnie ostrożnie
mieszając nalewa się wrzącą wodę, ogrzewa pastę do wrzenia, dostaję
jednorodną masę i dodać rozpuszczony w wodzie ałun.
Klej do papieru z mąki (pszenica)
Skład
Mąka 6
Woda 6
Alum Ki Alum 1
Gliceryna 1
Woda 250
Mąka jest hodowana w wodzie. Dodać uprzednio rozpuszczony w ałunu wody. Następnie zalać mieszaninę wrzącą wodą, zalać gliceryną i podgrzać do wrzenia. Aby uzyskać wysokiej jakości klej bez grudek, nie zapomnij go wymieszać!
Klej do grubego papieru z mąki i żelatyny
Skład
Mąka, pszenica 40
Żelatyna techniczna 5
Glicerol 8
Ałun alum kalum 3
Formalin 4
Alkohol (prostownik) 2
Woda 600
Klej gotuje się w naczyniach emaliowanych lub aluminiowych. Aby uniknąć zbrylania, mąkę hoduje się w niewielkiej ilości zimnej wody, a następnie wlewa się gorącą wodę i nakłada na łaźnię wodną, stopniowo podgrzewając wodę do wrzenia. Następnie, ałun rozpuszczony w gorącej wodzie jest wtryskiwany do pasty, wszystkie są filtrowane przez podwójną gazę i dodaje się żelatynę, uprzednio namoczoną w wodzie. Po ochłodzeniu powstaje wklej, alkohol i gliceryna, dokładnie mieszając klej.
Jako środek antyseptyczny do kleju można dodać kamfora (0,5% wagowych roztworu lub alkoholu kamforowego (1-2%).
Klej do renowacji prac graficznych
Skład
Mąka pszenna 20
Gliceryna 1
Ałun ałunu 0,5
Alkohol (prostownik) 2.25
Żelatyna (1% roztwór) 150
Klej jest przygotowywany w ten sam sposób, w przypadku grubego papieru
Klej do klejenia rycin
Skład
Mąka, pszenica 50
Ałun alum kalum 7
Formalin 7
Woda 2250
Mąkę hoduje się w niewielkiej ilości zimnej wody w naczyniach emaliowanych lub aluminiowych, grudki pociera się dłonią. Następnie dodaj ałunu alumokalievye. W innej misce zagotuj wodę, dodaj do pasty i podgrzej ją w łaźni wodnej,
dokładnie mieszając, ponieważ szybko się zagęszcza. Następnie pastę chłodzi się przez 10 minut i wlewa do szkła, dodając formalinę.
Aby uniknąć strupu, gdy pasta jest chłodzona, połóż arkusz papieru na powierzchni i wlej trochę wody. Przygotowana pasta nadaje się do stosowania przez 4-5 dni, następnie staje się gęsta (może być zmiękczona wodą).
Podczas pracy pasta nakładana jest cienką, równomierną warstwą, co przyspiesza jej suszenie i nie powoduje rozciągania papieru.
Kleje do klejenia tapet (do klejenia ścian)
Skład
Mąka żytnia 1,5
Klej stolarski
(10% roztwór) 1
Woda do 10
Mąkę mąkę i rozcieńczyć w 2 litrach ciepłej wody, a następnie parzyć wrzącą wodą z ciągłym mieszaniem. Osobno przygotować roztwór kleju stolarskiego i podgrzać go do wrzenia, wlać go do przygotowanej mąki z mąki. Jeśli pasta jest mocno parzona, musi być gotowana przed użyciem. Pastę należy przepuścić przez sito o drobnej siatce (600 oz / cm2).
Do wklejania ścian z papierem (gazetami) weź mąkę mniejszą niż 1,2 kg.
Pasta do wklejenia z prostą tapetą
Skład
Mąka żytnia (lub skrobia) 1,2-1,5
Alum-Alum Alum 0.05
Woda do 10
Pastę przygotowuje się w taki sam sposób, jak w poprzednim przepisie. Kwas alowy lub karbolowy (25 g na 10 litrów) podaje się jako środek antyseptyczny.
Do klejenia ścian tapetą wysokiej jakości zamiast 1,2-1,5 kg mąki żytniej pobiera się 2 kg mąki pszennej i pastę należy przesączyć przez sito (600 oz / cm).
Pasta pasty Lincrust
Skład
Skrobia pszenna lub pieczona mąka 3
Klej stolarski (10% roztwór) 2
Kwas lub kwas karbolowy 0,03-0,05
Woda do 10
Klej ten jest przygotowywany w taki sam sposób, jak pasta do klejenia ścian. Ałun przed rozpuszczeniem w paście rozpuszcza się w wodzie. Po ochłodzeniu pastę przepuszcza się przez sito (600 scf / cm2).
Kleje na bazie substancji zwierzęcych
Kleje te produkowane są na bazie przetworzonych produktów mezdry, kości i łusek (klej kolagenowy), krwi (albuminy), mleka (kazeiny).
Kiedy kolagen, który jest klejącą bazą kości, mezdry i kleju rybnego, jest podgrzewany w wodzie, przechodzi w gluten i dlatego te kleje są zwykle nazywane kleistymi (są znane w codziennym życiu jako kleje stolarskie). Skład chemiczny
a struktura kolagenu nie została dostatecznie zbadana.
Glutin ma następujące właściwości: pęcznieje w zimnej wodzie, rozpuszcza się po podgrzaniu, tworząc roztwory koloidalne, które po schłodzeniu są przekształcane w elastyczną galaretowatą masę. Pod wpływem wysokiej temperatury, a także w wyniku działania kwasów i zasad, glutina rozkłada się i traci zdolność adhezyjną.
Pod wpływem różnych substancji (dwuchromian potasu, formaldehydu, rozpuszczalnych związków glinu i żelaza), glutin traci zdolność do pęcznienia w wodzie i staje się nierozpuszczalny.
Kleje na bazie kolagenu
Klej kostny składa się z pozbawionych tłuszczu kości zwierząt. Mezdrovy klej uzyskuje się przez trawienie w masdra wody.
Wytwarzają klej kostny w postaci pełnych płytek, małych kawałków
oraz w postaci kleistej galaretki, tak zwanego robota. Klej Mezdrovy produkowany jest w postaci pełnych płytek, kawałków, łusek.
W pracy kleje o stałej masie i kleju rozpuszcza się w wodzie o temperaturze 60-65 ° C. Ogrzewanie kleju powyżej 70 ° C prowadzi do zmniejszenia jego lepkości i zmniejszenia zdolności adhezyjnej.
Skład ciekłego kleju
Klej, kość lub grzyb (pełny) 100
Woda 200
Fenol (5% roztwór) 2
Klej do płytek nakłada się w kleju, wlewa się go wodą i pozostawia do spęcznienia na 8-10 h. Następnie klej gotuje się w łaźni wodnej w temperaturze nie wyższej niż 60-65 ° C. Klej jest uważany za gotowy, jeśli jest spuszczany z pędzla za pomocą pędzla bez widocznych skrzepów. Roztwór fenolu dodaje się do gotowego roztworu kleju, aby zapobiec jego rozpadowi.
Żelatyna techniczna to czysty gluten. W przeciwieństwie do klejów kostnych i mezdrovogo otrzymuje się je z wybranych surowców: pręta rogu, czyli kości guzika, kości czołowej.
Żelatyna produkowana jest w następujących rodzajach: spożywczym, fotograficznym i technicznym.
Żelatyny techniczne i fotograficzne są szeroko stosowane w malarstwie podczas gruntowania płótna, jak również do klejenia papieru itp.
Aby przygotować galaretowaty klej, suchą techniczną żelatynę wlewa się niewielką ilością wody i pozostawia do spęcznienia (pęcznienie galaretowatego kleju trwa około 1 godziny). Pęczniejący galaretowaty klej ogrzewa się w łaźni wodnej w temperaturze 65-70 ° C.
W przypadku arkuszy płótna zazwyczaj przyjmuje się 6-8% roztwór kleju, 12-15% roztwór stosuje się do klejenia papieru, przygotowując glebę emulsyjną. Jako plastyfikator do kleju wprowadza się niewielką ilość gliceryny (0,2-0,3% wagowych).
Do kolagenu stosuje się także klej rybny. Surowcem do jego produkcji są pęcherze pływające ras jesiotrów (niższe gatunki kleju z głów, łuski, kości ryb). Pływający pęcherz składa się prawie wyłącznie z czystego kolagenu.
Aby uzyskać klej rybny, pęcherz pływacki utrzymuje się przez kilka godzin w 15-20% roztworze soli, następnie moczony w czystej wodzie i suszony na powietrzu. Następnie zewnętrzna powłoka jest zerwana z pęcherza, pozostawiając wewnętrzną powłokę, która jest używana do klejenia (jest ostatecznie suszona i prasowana na płytki).
Aby przygotować płynny klej do pracy, płytki kleju są całkowicie moczone przez 24 godziny w zimnej wodzie. Spęczniały klej zmiękcza się i zagniata, a następnie gotuje w kąpieli wodnej, takiej jak kość i skóra, przesącza przez gazę lub sito i wstrzykuje antyseptycznie.
W celu przygotowania emulsyjnej gleby należy pobrać 12-15% roztwór kleju.
Podczas prac rekonstrukcyjnych, na przykład, aby wzmocnić delikatne, złuszczające z płótna malowania zastosować 5-6% rozwiązanie. W przygotowanym kleju jako plastyfikatorze miód wprowadza się w stosunku 1: 2,5.
Podsumowując, podajemy receptury prostych kompozycji klejących na bazie klejów kolagenowych. Służą do klejenia drewna, szkła, porcelany, fajansu, ceramiki i łączenia drewna za pomocą ściereczki lub innego materiału. Takie kleje dają mocny szew, są łatwe w obsłudze, a części składowe do ich wytwarzania nie są niewystarczające.
Uniwersalny klej niezwilżający
Klej do płytek stolarskich jest miażdżony i moczony (12 h) w esencji octowej, rozcieńczony na pół zimną wodą. Po całkowitym spęcznieniu kleju, nadmiar płynu zostaje spuszczony (można go ponownie użyć), a spęczniały klej delikatnie rozpuścić się na małym ogniu. Powstała masa podobna do syropu ma właściwości klejące, nie zagęszcza się na zimno; gdy jest przechowywany, klej ten nie pleśnie i nie gnije. Jeśli klej okaże się nieco płynny, to jest zagęszczony, przez chwilę ogrzewa się w łaźni wodnej. Czas ogrzewania zależy od pożądanego zagęszczenia kleju. Przechowuj ten klej w puszce za pomocą szczelnej pokrywy.
Glina "Syndeticon"
Ten klej również nie żelatynizuje i daje silny szew kleju.
Najpierw przygotuj syrop cukrowy; Aby to zrobić, w 1 litrze gorącej wody rozpuść pół szklanki granulowanego cukru i dodaj 100 g świeżego wapna (pchacze). Mieszaninę ogrzewa się mieszając przez 3 godziny (mieszanina powinna być dobrze ogrzana, ale nie można jej doprowadzić do wrzenia). Roztwór cukru i wapna pozostawiono do opadnięcia, a ciecz spłynęła. W roztworze do fuzji zanurzyć (12 godzin) 500 g wstępnie zmielonego kleju do płytek. Spęczniały klej (nadmiar płynu zostaje wylany) rozpuszcza się przy lekkim pożarze. Masa gotowego kleju nie jest żelowana i jest używana w niskiej temperaturze.
Klej "Sindetikon" daje mocny szew; Przyklejają papier, tekturę, drewno, porcelanę, fajans, ceramikę, a także wykorzystują do klejenia tkaniny na drewnie, szkle, metalu; te same materiały można przykleić na skórze. Metal z metalem lub szkłem ze szkłem można przykleić, jeśli umieścisz między nimi przekładkę.
Glina "Sindetikon" jest dobrze zachowana w zamkniętym naczyniu; nie gnije i nie gnije.
Klej do klejenia skóry do kartonu
Skład
Klej stolarski 10
Terpentyna 1
Woda 20
Skrobia 20
Woda 30
Zmieszaj klej, terpentynę i wodę, spęczniały klej gotuje się w łaźni wodnej, dodaje skrobi do wody i ponownie gotuje, aż skrobia się rozpuści.
Klej do klejenia skóry i metalu
Skład
Klej stolarski 1
Kwas octowy 1
(8% roztwór)
Terpentyna 1
Klej stolarski nasączony, aż całkowicie spuchnie, następnie wylewa się wodę i dodaje do kleju kwasowego i terpentyny. Następnie klej ogrzewa się w łaźni wodnej, dokładnie mieszając, aż do rozpuszczenia.
Na suchej, oczyszczonej powierzchni metalowej nakłada się klej na gorąco i dociska skórę.
Klej rybny do wyrobów ceramicznych
Skład
Klej rybny 1
Kwas octowy 4
(20% roztwór)
Woda 4
Napełniony wodą klej spęcznia się, następnie dodaje się kwas octowy i gotuje w łaźni wodnej przez 45-60 minut.
Klej rybny do klejenia rycin
Skład
Klej rybny 12
Gliceryna 0,5
Woda 87,5
Klej wlewa się niewielką ilością wody, a gdy pęcznieje, należy wlać określoną ilość wody i gotować w łaźni wodnej. Glicerynę dodaje się do gotowego ochłodzonego kleju.
Klej rybny do obrzeży
Skład
Klej rybny 15
Klej stolarski lub żelatyna 15
Kochanie 5
Woda 65
Klej wlewa się niewielką ilością wody; gdy pęcznieje, jest cięty na małe kawałki za pomocą nożyczek, zmieszany z klejem stolarskim, wlewa się do wody i gotuje w łaźni wodnej do uzyskania jednorodnej mieszaniny. Następnie dodaje się miód do lekko schłodzonej kompozycji.
Klej na bazie kazeiny
Kazeina wytwarzana jest z niskotłuszczowego mleka krowiego (odwrotnie), zwijając je kwasem lub enzymem zawartym w trawieńcu. W związku z tym podział kazeiny na kwas i podpuszczkę. Jako kwas do sekwestracji kazeiny należy stosować oba kwasy mineralne (słabo siarkową lub chlorowodorową) i organiczną (octową). Pokrzepioną kazeinę dokładnie myje się, wyciska i suszy w temperaturze nie wyższej niż 80 ° C (wzrost temperatury niekorzystnie wpływa na rozpuszczalność i zdolność adhezyjną kazeiny).
Czysta kazeina jest żółtawo-białym proszkiem. Kazeina charakteryzuje się zarówno kwasowymi jak i alkalicznymi właściwościami (z przewagą kwasowości). W wodzie i rozpuszczalnikach organicznych nie rozpuszcza się, ale tylko pęcznieje, ale dobrze rozpuszcza się w wodnych roztworach amoniaku, boraksu, soli kwasu fosforowego, kalcynowanej i sody kaustycznej, tworząc roztwory koloidalne.
Do pracy proszek kleju kazeinowego rozpuszcza się w roztworze alkalicznym, otrzymując mieszaninę lepką koloidalną. Ilość alkaliów stosowanych do rozpuszczenia kazeiny zależy od rodzaju alkaliów i stężenia roztworu kazeiny.
Skład ciekłego kazeinowego kleju ("klasyczny")
Kazeina (proszek) 100
Solid Sour 4
Soda kalcynowana 16
Amoniak (28% roztwór) 13
Bura 15
Fosforan trisodowy (krystaliczny) 12,5
Fluorek sodu 6.4
Woda 600
Kazeina w alkaliach rozpuszcza się zarówno podczas ogrzewania, jak iw temperaturze pokojowej. Do rozpuszczenia kazeiny stosuje się dwie metody. Sprzedaż w sklepach klej - mieszanina kazeiny i wapna hydratyzowanego.
Pierwsza metoda. Kazeinę wlewa się do naczynia, wylewa 3-4 razy wodą i pozostawia na 8-10 godzin, po czym spęczniałą kazeinę dokładnie miesza się i stopniowo dodaje roztwór alkaliczny.
Druga metoda. Kazeina przedtem pęcznieje w wodzie podgrzanej do 35-40 ° C, po czym, mieszając, dodaje się roztwór alkaliczny i temperaturę podnosi się (w łaźni wodnej) do 60 ° C; podczas gdy kazeina rozpuszcza się. Dzięki tej metodzie szybkość rozpuszczania jest znacznie wyższa.
Klej cementowo-cementowy
Do wysokowytrzymałych płyt klejących, ram i innych produktów drewnianych użyj kleju z cementu kazeinowego. Siła takich klejowych związków wynosi 80 kgf / cm2.
Kazeina (proszek) 100
Cement portlandzki
(pieczęć 400) 75
Woda (w temperaturze
10-20 ° C) 220-250
W celu przygotowania kleju z cementu kazeinowego do kleina wlewa się wodę, a następnie stopniowo mieszając dodaje się kazeinę w proszku. W przypadku silnego zgrubienia kleju, mieszanie zatrzymuje się i roztwór kleju pozostawia się do upłynnienia (następnie można kontynuować mieszanie). Po 30-40 minutach dodaje się cement, uprzednio przesiany przez sito (64 scf / cm2). Mieszanie prowadzi się do uzyskania jednorodnej masy (około 50-60 minut). Po 10-15 minutach osadzania klej jest gotowy do użycia. Stan pracy kleju.
Podczas klejenia materiałów o grubości większej niż 5 mm części są ściskane siłą 3-5 kgf / cm2, przy klejeniu materiałów o grubości od 0,5 do 4 mm - 1 - 2 kgf / cm2.
Ekspozycja przy klejeniu zależy od temperatury w pomieszczeniu i trwa około 12 godzin.
Kazeina-cementowy klej służy nie tylko do klejenia drewna, ale także do łączenia materiałów kamiennych.
Do samodzielnego kazeiny skrzepu użyciu minimalnej zawartości tłuszczu w 100 g sera zmieszano z 200 ml gorącej wody, mieszano i wody dekantowano (3 razy, a więc). Następnie oddziela się (skrzepu woda odpływa przez gazę), nacisnąć ją i umieszczono w naczyniu szkliwa, który został wylany 0,5 l 3% wodnym roztworem boraksu.
Zawartość kolby ogrzewa się do temperatury 40-50 ° C, mieszano i pozostawiono przez 34 h. Następnie ponownie mieszano aż do całkowitego rozpuszczenia skrzepu.
Klej wapienny i kazeinowy do drewna
Skład
Kazeina (proszek) 50
Wapno zgęstniało 8
Woda 150
Kazeina moczone w wodzie przez 30-40 minut, dodaje się wapna. Okres trwałości kleju wynosi 40-45 minut.
Oblicz, krzemian kazeina klej do drewna, sklejki i dębowych
Skład
Kazeina (proszek) 100
Wapno zgęstniało 10-15
Płynne szkło (waga 1,34 g / cm3) 15
Woda 300-400
Kazeina moczone w wodzie przez 30-40 minut, po czym dodaje się pozostałe składniki.
Klej krzemianowo-kazeinowy do szkła
Skład
Kazeina (proszek) 1
Szkło płynne 6
Przy wklejaniu przedmioty prasowane i pozostawiono do utwardzenia kleju (3-4 h).
Klej na bazie albuminy
Takie kleje nie są odbierane w praktyce rzemieślników rozpowszechnionych. Na przykład, albuminę kompozycja klejąca do kamienia, materiałów ceramicznych.
Klej na bazie białka jaja do kamienia i materiałów ceramicznych
Skład
Jajko białe 3
Wapno niegaszone 1
Gips 5
Woda 1
Oddzielone białko zmieszano z wapna, gipsu i wody. Powstałe preparaty są dokładnie wymieszane.
Kleje syntetyczne
Pomimo wielu korzyści (dostępność, niskie koszty, łatwość obsługi), naturalne kleje nie są uniwersalne i mają niską odporność na działanie mikroorganizmów i wody. W związku z tym, te kleje bardziej przesunięte wiele syntetycznych klejów, charakteryzują się wysoką wytrzymałość wiązania z różnych materiałów i wystarczającej odporności na działanie zewnętrznych czynników wpływających.
Najbardziej znane i popularne kleje syntetyczne dobrze sprawdziły się w praktyce uważa się kleje BF-2, BF 4 i BF-6, moment obrotowy, kleje epoksydowe i inne różne stopnie.
Kleje na bazie fenolu
Kleje na bazie fenolu - produkty reakcji fenolu i formaldehydu. Zmieniając ilość fenolu i aldehydu przygotowane kleje o różnych właściwościach. Rodzaj ten obejmuje kleje, posiadające znak warunkowego BF i dzielone na klej BF-2, BF 4 i BF-6.
Kleje BP-2 i BP-4 są przezroczyste gęsty płyn światła koloru brązowego. Są one używane do wiązania z aluminium i jego stopów, miedzi i jej stopów, stali o różnych gatunkach, tworzyw termoutwardzalnych i rodzajów termoplastycznych, takich jak bakelit aminoplastowe płytki, szkła organicznego, a także materiały takie jak drewno, sklejka, ceramiki, porcelana, szkło włókno, skóra.
Klejenia, należy postępować w następujący sposób: Krawędzie obiektów podłączonego spoiny smarowano cienką warstwą kleju patykiem lub pędzlem i suszono na powietrzu aż do kleju nie przywierają do palca. Następnie umieścić drugą, grubszą warstwę kleju, która nieznacznie ponownie suszy. Części wiążące szczelnie połączony - zaciśnięty lub wiązana z zaciskiem ciąg - i ogrzewa się, aby przyspieszyć polimeryzację.
Do ogrzewania niewielkich rozmiarów związanych artykułów lub ich części, umieszcza się w garnku lub do metalowego naczynia i pokrywa się z wodą. Woda jest doprowadzana do wrzenia, co powinno trwać co najmniej 3 godziny, po czym usuwa się z PAN pożaru, chłodzi się w powietrzu i odzyskiwania produktu. Podgrzanie związanych artykułów lub ich części, łatwiejsze do wytworzenia w piecu, w którym jest on łatwiejszy do tworzenia korzystnych warunków dla polimeryzacji kleju. W wyniku obróbki cieplnej części w 120-150 ° C przez 1 godzinę, wymagane.
Powstały klej po stwardnieniu nie obawia się wilgoci, jest odporny na niskie (-50 ° C) i wysokie (+100 ° C) temperatury, wytrzymuje działanie wrzącej wody, benzyny, alkoholu, olejów, nafty.
Klej BF-6 jest grubą przezroczystą cieczą w kolorze jasnobrązowym lub żółtym, służy do przyklejania produktów z tkanin.
Części produktów, które mają być sklejone, są wstępnie czyszczone szczotką, zwilżoną ciepłą wodą i dobrze wyciśniętą. Prostując krawędzie zwilżonych miejsc tkaniny, nałóż na nie dwie warstwy kleju i wysusz powietrze (po nałożeniu każdej warstwy), aż klej przestanie przyklejać się do palca. Następnie połącz sklejone części materii i delikatnie wygładź gorące żelazko przez zwilżoną tkaninę przez 2-3 sekundy w odstępach 10-15 sekund, aż powierzchnia do sklejenia będzie sucha.
Karbamidowe kleje do hartowania na zimno
Kleje karbamidowe są stosowane do klejenia drewna, papieru, materiałów tekstylnych i tworzyw sztucznych.
Klej КМ-3-płynny (o niskiej lepkości). Składniki kleju przed użyciem są przechowywane osobno. Wytrzymałość połączenia klejowego (na próbkach popiołu i dębu) jest nie mniejsza niż 130 kgf / cm2. Klej КМ-3 jest w ograniczonym stopniu wodoodporny, benzoizmaslostek.
Skład
Sproszkowana żywica mocznikowo-formaldehydowa SMK-2 100
Alkohol etylowy 10
Kwas mlekowy 400
Woda (temperatura
16-20 ° C) 50
Podczas wytwarzania kleistej mieszaniny temperatura składników musi wynosić 15-20 ° C. Do naczynia wlewa się wodę, kwas mlekowy i alkohol. Przy ciągłym mieszaniu proszek żywicy SMK-2 stopniowo wlewa się do mieszaniny. Następnie mieszaninę miesza się przez 20-40 minut, aż grudki nierozpuszczonej żywicy znikną, a następnie przesączone przez mosiężne sito nr 60 (576 scf / cm2). Aby utrzymać temperaturę kleju w temperaturze 20 ° C, chłodzi się ją wodą.
W temperaturze otoczenia do 20 ° C klej utrzymuje stan roboczy przez 2-4 godziny, ale jego lepkość wzrasta. Temperatura klejenia to pomieszczenie.
Połączone części są utrzymywane przez 1,5-2 godziny w prasie, imadle, pod obciążeniem itp. Podczas łączenia materiałów o grubości większej niż 5 mm, docisk powinien wynosić 3-5 kgf / cm2, gdy klej jest cienki (0,5-4 mm) materiałów - 0,5 - 1 kgf / cm2. Podczas klejenia bez ciśnienia nie jest wymagana ekspozycja.
Klej K-17 jest płynny (niska lepkość). Składniki kleju są przechowywane oddzielnie, w wentylowanym miejscu w temperaturze 0-20 ° C, w szczelnie zatkanych naczyniach, ale nie dłużej niż 6 miesięcy. Siła połączenia klejowego drewna (dąb lub jesion) jest nie mniejsza niż 130 kgf / cm2. Klej K-17 jest słabo rozpuszczalny w wodzie i odporny na benzynę i olej, jest stabilny w stosunku do temperatury.
Skład
Mocznikowa żywica formaldehydowa
MF-17 uzupełniony 8% drewnem
mąka (w masie czystej żywicy) 100
Kwas szczawiowy jest wybrany
(10% wodny eksperymentalnie
rozwiązanie)
Temperatura składników kleju podczas jego wytwarzania powinna wynosić 16-20 ° C. Składniki miesza się przez 5-10 minut. Jeśli w żywicy nie ma mąki drzewnej, utwardzacz wtryskuje się do żywicy na jeden dzień przed przygotowaniem kleju.
W temperaturze 20 ° C utwardzanie klejem rozpoczyna się 3-5 godzin po wprowadzeniu utwardzacza.
Temperatura klejenia to pomieszczenie. Przy klejeniu materiałów o grubości większej niż 5 mm pod ciśnieniem, te ostatnie powinny zawierać się w granicach 3-5 kgf / cm2, dla cienkich materiałów (grubość 0,5-4 mm) - 1 kgf / cm2. Ekspozycja przy klejeniu zależy od temperatury w pomieszczeniu. Podczas klejenia bez ciśnienia czas utrzymywania 12-15 minut pod ciśnieniem jest nieco mniejszy.
Klej КМ-12 - płynny (o niskiej lepkości). Składniki kleju przed użyciem są przechowywane osobno. W zależności od warunków temperaturowych żywotność żywicy wynosi od 1 do 5 miesięcy, temperatura przechowywania wynosi 15-20 ° C. Siła połączenia klejowego na próbkach klejonego drewna (jesion lub dąb) jest nie mniejsza niż 130 kgf / cm. Klej KM-12 jest w ograniczonym stopniu wodoodporny, odporny na benzynę i olej.
Skład
Żywica mocznikowo-formaldehydowa w gatunku M 100
Siarczan amonu
(40% wodny roztwór) 3.5
Przy wytwarzaniu mieszaniny klejowej temperatura składników powinna wynosić 20 ° C. Składniki kleju miesza się przez 15-20 minut.
W temperaturze otoczenia do 20 ° C klej zachowuje stan pracy przez 3-6 godzin, w temperaturze powyżej 20 ° C zajmuje to od 2 do 4 godzin .W przypadku klejenia materiałów o grubości powyżej 5 mm części są utrzymywane pod ciśnieniem 3-5 kgf / cm, cienkie materiały (grubość 0,5 mm) - przy 1 kgf / cm2.
Czas utrzymywania połączenia ciśnieniowego zależy od temperatury pokojowej i wynosi zwykle 1,5-2 h. Podczas klejenia bez ciśnienia nie jest potrzebne ciśnienie.
Kleje polimetakrylowe
Kleje polimetakrylowe są roztworami polimeru metylowego kwasu metakrylowego (szkła organicznego) w jednym z następujących rozpuszczalników organicznych: ester metylowy kwasu metakrylowego, lodowaty kwas octowy, dichloroetan, kwas mrówkowy.
Kleje polimetakrylowe stosuje się do klejenia szkła organicznego i podobnych materiałów.
Skład
Rozpuszczalniki organiczne 100
Szkło organiczne
(wióry lub trociny) 3-4
Czasy przechowywania dla roztworów klejowych polimetakrylowych są określone przez ich lepkość. W przybliżeniu okres trwałości powinien wynosić nie więcej niż miesiąc w temperaturze nie wyższej niż 25 ° C w zamkniętym szklanym pojemniku, chronionym przed światłem.
Wytrzymałość spoiwa klejowego jest równa wytrzymałości szkła organicznego (średnio 120 kgf / cm2).
Aby przygotować klej w kleju, należy wypełnić wymaganą ilość trocin lub wiórów ze szkła organicznego, a następnie, mieszając, wylewa się rozpuszczalnik. Mieszanie kontynuuje się przez 25-30 minut w temperaturze 15-25 ° C, po czym pozostawia się masę
w zamkniętym naczyniu przez 2-3 dni w tej samej temperaturze w celu spęcznienia i rozpuszczenia szkła organicznego. W celu przyspieszenia rozpuszczania mieszaninę miesza się w sposób przerywany. Glutinous roztwór jest uważany za odpowiedni po 2-3 dniach od początku jego przygotowania. Temperatura klejenia i wytrzymałości klejonych materiałów nie powinna być niższa
18 ° C Konieczne jest łączenie półfabrykatów ze szkła organicznego o grubości do 4 mm przy ciśnieniu 0,5-1,5 kgf / cm2, o grubości większej niż 4 mm - poniżej 2-5 kgf / cm2.
Klej glifoftalowy AMK
Glyphthalic klej AMK, produkowany z oznaczeniem MHP, to roztwór żywic gliptalnych w rozpuszczalnikach organicznych z dodatkiem środka osuszającego.
Klej AMK służy do klejenia tkanin wełnianych, szklanych i bawełnianych na powierzchniach metalowych, do klejenia szkła i klejenia ceramiki do metali.
Podczas klejenia płytki odtłuszczonego metalu należy nałożyć warstwę kleju (zużycie 100 g / m2). Po wysuszeniu przez 2 godziny w 15-25 ° C, nałóż drugą warstwę kleju (taką samą dawkę) i natychmiast nałóż szmatkę. Tkaninę dokładnie wygładza się na powierzchnię i natychmiast nakłada trzecią warstwę kleju na tkaninę (zużycie 200 g / m2). Związane materiały suszy się w temperaturze 70-80 ° C przez 4 godziny.
Klej-71
Klej-71 jest uniwersalny, przeznaczony jest do klejenia zmywalnych tapet, okładzin z płytek, linoleum i innych materiałów na kielni wapiennej, oleju, betonie, drewnianej podstawie. Ma wysokie właściwości adhezyjne, dzięki czemu siła zrostu nie jest tracona podczas mycia powierzchni, wyłożona tapetą, glazurą, linoleum.
Klej jest nieszkodliwy w użyciu, nietoksyczny, niepalny, zapakowany w szczelnie zamknięte metalowe puszki, dzięki czemu można go przechowywać przez długi czas.
Klej polioctanowy (PVA)
Klej PVA jest wytwarzany na bazie emulsji polioctanu winylu.
Klej służy do klejenia między sobą drewna, papieru, tektury, tkanin bawełnianych, a także do klejenia tkanin z drewna i szkła oraz metalu z drewnem.
Jako podstawę dla kleju PVA stosuje się wodną, nieuplastycznioną emulsję.
Klej nakłada się na wstępnie oczyszczoną powierzchnię. Czas trwania otwartej ekspozycji (przed połączeniem części) - 3 min.
Połączone powierzchnie są połączone pod ciśnieniem. Temperatura łączenia wynosi 15-30 ° C. Czas klejenia to 1-3 h. Siła połączeń klejowych, na przykład tkanin z delaminacją, wynosi 1,2-1,4 kgf / cm2.
Klej powinien być przechowywany w temperaturze nie niższej niż -0 ° С. Okres gwarancji na przechowywanie wynosi 6 miesięcy od daty produkcji.