Wyobraźmy sobie, Moskwa wczesnego XVII wieku, a my dalej jesteśmy zaznajomieni ze starym „Thy świetny sposób Vladimerskoy” z Kremla Nikolskaya po drugiej stronie ulicy (obecnie ulica 25 października), a przechodząc przez bramę China-Town, idź na ulicę Łubiance (obecnie Dzierżyńskiego Street).
W rejonie obecnego Sretenka było niezwykłe w historii najstarszych dróg Kuchkovo dziedzinie Moskwy, jego nazwy powiązanej z tradycji ludowej szlachcic Stepan Iwanowicz palach, która jest uważana za pierwszą Jerzy Dołgoruki właściciela Moskwie. Starożytna Kronika Ipatiev, wzmacniająca tę ludową legendę, wskazuje, że w drugiej połowie XII wieku Moskwa miała podwójne imię: "Moskwa, Raksha Kuchkovo".
Kontynuując naszą drogę do Sretenka musieliśmy następnie przejść przez Sretensky bramie murów twierdzy White City, wzniesionych przez dzisiejszej Boulevard pierścień w 1585-1591 latach po niszczycielskim ataku na Moskwę, krymskiej Khan Devlet Girej w 1571 roku. Konstrukcję tego ochronnego białego kamienia "naszyjnik" w Moskwie prowadził słynny rosyjski architekt "mistrz spraw miejskich" Fedor Savelievich Kon.
„Trzecia część murów miejskich, - napisał podróżny ze Wschodu w swoim dzienniku podróży - znany jako białej ścianie, ponieważ jest zbudowany z dużych białych kamieni ... Ona ... niesamowitą konstrukcję, ponieważ od ziemi do połowy (wysokość) ona wykonana stoku , a od połowy do szczytu ma półkę, a (ponieważ) broń nie działa na nią. Jej luk, w których jest dużo broni, nachylone w dół przez pomysłowego budowniczych serię ... w białej ścianie ponad piętnaście bramek ... Każda brama nie jest prosta ... i ułożone z zakrętów, i zamyka w tym długim fragmencie z czterema drzwiami i z pewnością będzie mieć drzwi siatki żelaza, który zstępuje z góry wieży i się przez bramę ... to nie może być uszkodzony, można wybrać tylko od góry „(” Podróż do patriarchy Antiochii Makarego w Rosji w połowie XVII w., opisano jego syn Paul Aleppo „).
Kamienne mury Białego Miasta były chronione przed wrogimi najazdami przez dwory bojarów, bogatych kupców i mieszczan. Po zewnętrznej stronie muru obronnego pozostał niezagospodarowany pas ziemi o szerokości 200 metrów: był to celowy przyczółek do wygodnej klęski zbliżającego się wroga.
W XVI wieku, za białej ścianie pierścienia na wzgórzach i polach, są nowe osiedla - rozrachunki, uczęszczanym przez Wielkiego Księcia i innych feudałów. Na przedmieściach mieszkali rzemieślnicy, którzy służyli na farmach swoich patronów.
Podróżnik międzynarodowy w XVII wieku, mówiąc o mistrzach w Moskwie, wysoko ceni rzeczy, które zrobili "dzięki naturalnemu zrozumieniu i zdolnościom umysłowym".
MV Łomonosowa, studiując dwieście lat temu, Moskwa, jeszcze wyraźniej niż widzieliśmy, że jest on utworzony z odrębnych rozliczeń i że „stoi na wiele gór i dolin ... są zjednoczeni w jednym mieście” później. Przechodząc przez Sretenkę, jesteśmy teraz na przydrożnych pasach, możemy zobaczyć pagórkowaty teren tego obszaru.
Po krymski Khan Kazi Giray podjął w 1591 roku nalot na Zamoskvorechye, aby chronić Moskwa mieszczanie i osady wzniesiono obronny czwarty pas Moskwie. Wielki wał ziemny o długości około 5 szczytów (10 metrów) i długości ponad 15 kilometrów leżał wzdłuż linii obecnego pierścienia ogrodowego. Drewniane mury potężnych bali, wzniesione na wale i zwieńczone licznymi pięknymi wieżami, nadały majestatyczny wygląd fortyfikacji. Głęboki rów, wypełniony wodą płynącą w pobliżu rzek, sprawił, że miasto było prawie nie do zdobycia.
podróżujący zagranicznych, którzy podziwiali wzmocnienia, napisali: „Wszystko nieprzeniknione mury ceglane i kamienne ... Ściana ziemia ma vozmesh ponieważ kule armatnie zakopane w nim ...”
Wzniesiono go z niewiarygodną szybkością - w ciągu roku fortyfikacje nazwano "Skorod" i "Drewniane miasto" wśród ludzi. „O White Stone miasta jest miastem podobno skorodytu, bramy i wieże największą Drzewa nadzwyczaj silne ... rozmieszczone są w mieście i w rozliczeniach krajowych, aw ich dziedzińce mieszkańców, służąc ludziom i mieszczan nadzwyczaj wiele ...” - pisał autor nieznany "Kosmografie" z końca XVII wieku. Od bram "Drewnianego Miasta" promień dzieliło 15 dużych dróg. Od Bramy Sretensky były dwie drogi - Troitskaya i Pereyaslavskaya Winter; od Bramy Frolovsky Butcher - droga Khomutovskaya; od Bramy Wstawienniczej - droga Stromynka. Moskwa była otoczona rozległymi pastwiskami: "... za miastem Earthen panowały problemy ze zwierzętami na wszystkich drogach, od miasta około trzech wiorst, a cztery i pięć".
W 1611 r. Podczas inwazji Moskwy przez interwencjonistów drewniane ściany twierdzy zostały spalone. Pozostały wał ziemny został naprawiony i zwiększył wysokość. Murowana część miasta stała się znana jako "Ziemskie Miasto".
Wał ziemny był podziurawiony jako zbędny dopiero pod koniec XVIII wieku. Po 1812 r. Właściciele domów położonych po obu stronach dawnego Muru Ziemi zostali poinstruowani, aby "sadzić ogrody" pod oknami. Dlatego ta szeroka ulica okrągły i stał się znany jako ogród z dodatkiem nazwy ulic pochodzące z nim: Kosiarki Spasskiego, Krajobrazowym Chernogryazskaya etc ...
Moskwa mieszczanie - Silversmiths, garbarze, tkacze i innych rzemieślników - rozliczane na podstawie produkcji „setki”, „pięćdziesiąt”, „Sloboda”. Byli pod opieką wielkiego księcia, a prowadzili ich wybrani z populacji Sotskie i starsi. Dlatego „Czarni” kamienice miejskie zostały uznane za wolne mężczyzn, choć jest „pociągnął podatku” (stąd nazwa „tyagletsy”), to znaczy, płacić podatki i wykonywać różne obowiązki gmin w ramach konserwacji i ochrony miasta. Obowiązani ludzie Zakonu Zemstvo, który był odpowiedzialny za ogólną poprawę miasta.
Często nie tyaglets wytrzymać obciążeń podatkowych, ale bez prawa do odstąpienia od społeczności, zastawione lub sprzedał swój bojara posiadaniu lub kupca. A potem ani nowa, ani poprzedni właściciel, gdyby pozostał mieszka w tym samym miejscu, nie płacą podatku (takie zubożałe zwane „netyaglymi ludzie”, „ziemskie zahrebetnik”, „darmowy”, „spacer”, były one karmione losowo chore, zaangażowanych drobny handel, żebrak). A gdy kwota podatku jest ustalana raz Wielkiego Księcia w „setki”, była stała, ciężar podatku, w takich przypadkach rdzenna ludność „setki” wzrosła.
Oprócz "czarnego" były przedmieścia "białe" - "pałac", wykonujące prace "na dworze suwerena" lub na rozkazy; Osady "bojarskie" należące do feudałów; "Klasztor" - do klasztorów. Rzemieślnicy zatrudnieni przy pracach nad zleceniami jako "zarejestrowani pracownicy" otrzymywali pieniądze za pracę z pieniędzmi lub żywnością.
Ludność "białych" osiedli przed publikacją "Kodeksu katedralnego" - kodeksu prawnego z 1649 r. - nie była opodatkowana. Rzemieślnicy i drobni handlarze nie mogli opuścić swoich "setek" i "osiedli" bez specjalnego pozwolenia. Zniesione były prywatnie „rycerze” i „monastyczny” Osada „i dalej, OPRICH suwerenne osady, niczyim Sloboda na Moskwę i gorodeh nie być sam” - stwierdził w „Kodeksie Rady”. W celu ochrony władzy królewskiej i nieść „straż” Władcy regularną armię łuczników wolnego mieszczan „polowanie” z ludzi został zorganizowany w 1550 roku. Strzelcy kierowali rozkazem Streletów i otrzymywali gotówkę i pieczywo oraz "sukno". Żyli w osadniczych osadach z rodzinami, robiąc swój wolny czas jako handel i drobny handel.
Na przykład, wybitny mistrz dzwon Fiodor Matorin wyjątkiem kuźnia ze studentami i oprócz kilku małych sklepików, w obrocie wyroby metalowe, prowadzonym na Sretenka „kwaszonego kad”, czyli sprzedaży Kvas z beczki. Niezbyt rzemieślnik, ale sprytny biznesmen, pięćdziesiąt tyaglets Butcher Schepotkin było w 1670 roku, właściciel kopalni soli w Salt Kamy.
W rejonie obecnego Sretenka było niezwykłe w historii najstarszych dróg Kuchkovo dziedzinie Moskwy, jego nazwy powiązanej z tradycji ludowej szlachcic Stepan Iwanowicz palach, która jest uważana za pierwszą Jerzy Dołgoruki właściciela Moskwie. Starożytna Kronika Ipatiev, wzmacniająca tę ludową legendę, wskazuje, że w drugiej połowie XII wieku Moskwa miała podwójne imię: "Moskwa, Raksha Kuchkovo".
Kontynuując naszą drogę do Sretenka musieliśmy następnie przejść przez Sretensky bramie murów twierdzy White City, wzniesionych przez dzisiejszej Boulevard pierścień w 1585-1591 latach po niszczycielskim ataku na Moskwę, krymskiej Khan Devlet Girej w 1571 roku. Konstrukcję tego ochronnego białego kamienia "naszyjnik" w Moskwie prowadził słynny rosyjski architekt "mistrz spraw miejskich" Fedor Savelievich Kon.
„Trzecia część murów miejskich, - napisał podróżny ze Wschodu w swoim dzienniku podróży - znany jako białej ścianie, ponieważ jest zbudowany z dużych białych kamieni ... Ona ... niesamowitą konstrukcję, ponieważ od ziemi do połowy (wysokość) ona wykonana stoku , a od połowy do szczytu ma półkę, a (ponieważ) broń nie działa na nią. Jej luk, w których jest dużo broni, nachylone w dół przez pomysłowego budowniczych serię ... w białej ścianie ponad piętnaście bramek ... Każda brama nie jest prosta ... i ułożone z zakrętów, i zamyka w tym długim fragmencie z czterema drzwiami i z pewnością będzie mieć drzwi siatki żelaza, który zstępuje z góry wieży i się przez bramę ... to nie może być uszkodzony, można wybrać tylko od góry „(” Podróż do patriarchy Antiochii Makarego w Rosji w połowie XVII w., opisano jego syn Paul Aleppo „).
Kamienne mury Białego Miasta były chronione przed wrogimi najazdami przez dwory bojarów, bogatych kupców i mieszczan. Po zewnętrznej stronie muru obronnego pozostał niezagospodarowany pas ziemi o szerokości 200 metrów: był to celowy przyczółek do wygodnej klęski zbliżającego się wroga.
W XVI wieku, za białej ścianie pierścienia na wzgórzach i polach, są nowe osiedla - rozrachunki, uczęszczanym przez Wielkiego Księcia i innych feudałów. Na przedmieściach mieszkali rzemieślnicy, którzy służyli na farmach swoich patronów.
Podróżnik międzynarodowy w XVII wieku, mówiąc o mistrzach w Moskwie, wysoko ceni rzeczy, które zrobili "dzięki naturalnemu zrozumieniu i zdolnościom umysłowym".
MV Łomonosowa, studiując dwieście lat temu, Moskwa, jeszcze wyraźniej niż widzieliśmy, że jest on utworzony z odrębnych rozliczeń i że „stoi na wiele gór i dolin ... są zjednoczeni w jednym mieście” później. Przechodząc przez Sretenkę, jesteśmy teraz na przydrożnych pasach, możemy zobaczyć pagórkowaty teren tego obszaru.
Po krymski Khan Kazi Giray podjął w 1591 roku nalot na Zamoskvorechye, aby chronić Moskwa mieszczanie i osady wzniesiono obronny czwarty pas Moskwie. Wielki wał ziemny o długości około 5 szczytów (10 metrów) i długości ponad 15 kilometrów leżał wzdłuż linii obecnego pierścienia ogrodowego. Drewniane mury potężnych bali, wzniesione na wale i zwieńczone licznymi pięknymi wieżami, nadały majestatyczny wygląd fortyfikacji. Głęboki rów, wypełniony wodą płynącą w pobliżu rzek, sprawił, że miasto było prawie nie do zdobycia.
podróżujący zagranicznych, którzy podziwiali wzmocnienia, napisali: „Wszystko nieprzeniknione mury ceglane i kamienne ... Ściana ziemia ma vozmesh ponieważ kule armatnie zakopane w nim ...”
Wzniesiono go z niewiarygodną szybkością - w ciągu roku fortyfikacje nazwano "Skorod" i "Drewniane miasto" wśród ludzi. „O White Stone miasta jest miastem podobno skorodytu, bramy i wieże największą Drzewa nadzwyczaj silne ... rozmieszczone są w mieście i w rozliczeniach krajowych, aw ich dziedzińce mieszkańców, służąc ludziom i mieszczan nadzwyczaj wiele ...” - pisał autor nieznany "Kosmografie" z końca XVII wieku. Od bram "Drewnianego Miasta" promień dzieliło 15 dużych dróg. Od Bramy Sretensky były dwie drogi - Troitskaya i Pereyaslavskaya Winter; od Bramy Frolovsky Butcher - droga Khomutovskaya; od Bramy Wstawienniczej - droga Stromynka. Moskwa była otoczona rozległymi pastwiskami: "... za miastem Earthen panowały problemy ze zwierzętami na wszystkich drogach, od miasta około trzech wiorst, a cztery i pięć".
W 1611 r. Podczas inwazji Moskwy przez interwencjonistów drewniane ściany twierdzy zostały spalone. Pozostały wał ziemny został naprawiony i zwiększył wysokość. Murowana część miasta stała się znana jako "Ziemskie Miasto".
Wał ziemny był podziurawiony jako zbędny dopiero pod koniec XVIII wieku. Po 1812 r. Właściciele domów położonych po obu stronach dawnego Muru Ziemi zostali poinstruowani, aby "sadzić ogrody" pod oknami. Dlatego ta szeroka ulica okrągły i stał się znany jako ogród z dodatkiem nazwy ulic pochodzące z nim: Kosiarki Spasskiego, Krajobrazowym Chernogryazskaya etc ...
Moskwa mieszczanie - Silversmiths, garbarze, tkacze i innych rzemieślników - rozliczane na podstawie produkcji „setki”, „pięćdziesiąt”, „Sloboda”. Byli pod opieką wielkiego księcia, a prowadzili ich wybrani z populacji Sotskie i starsi. Dlatego „Czarni” kamienice miejskie zostały uznane za wolne mężczyzn, choć jest „pociągnął podatku” (stąd nazwa „tyagletsy”), to znaczy, płacić podatki i wykonywać różne obowiązki gmin w ramach konserwacji i ochrony miasta. Obowiązani ludzie Zakonu Zemstvo, który był odpowiedzialny za ogólną poprawę miasta.
Często nie tyaglets wytrzymać obciążeń podatkowych, ale bez prawa do odstąpienia od społeczności, zastawione lub sprzedał swój bojara posiadaniu lub kupca. A potem ani nowa, ani poprzedni właściciel, gdyby pozostał mieszka w tym samym miejscu, nie płacą podatku (takie zubożałe zwane „netyaglymi ludzie”, „ziemskie zahrebetnik”, „darmowy”, „spacer”, były one karmione losowo chore, zaangażowanych drobny handel, żebrak). A gdy kwota podatku jest ustalana raz Wielkiego Księcia w „setki”, była stała, ciężar podatku, w takich przypadkach rdzenna ludność „setki” wzrosła.
Oprócz "czarnego" były przedmieścia "białe" - "pałac", wykonujące prace "na dworze suwerena" lub na rozkazy; Osady "bojarskie" należące do feudałów; "Klasztor" - do klasztorów. Rzemieślnicy zatrudnieni przy pracach nad zleceniami jako "zarejestrowani pracownicy" otrzymywali pieniądze za pracę z pieniędzmi lub żywnością.
Ludność "białych" osiedli przed publikacją "Kodeksu katedralnego" - kodeksu prawnego z 1649 r. - nie była opodatkowana. Rzemieślnicy i drobni handlarze nie mogli opuścić swoich "setek" i "osiedli" bez specjalnego pozwolenia. Zniesione były prywatnie „rycerze” i „monastyczny” Osada „i dalej, OPRICH suwerenne osady, niczyim Sloboda na Moskwę i gorodeh nie być sam” - stwierdził w „Kodeksie Rady”. W celu ochrony władzy królewskiej i nieść „straż” Władcy regularną armię łuczników wolnego mieszczan „polowanie” z ludzi został zorganizowany w 1550 roku. Strzelcy kierowali rozkazem Streletów i otrzymywali gotówkę i pieczywo oraz "sukno". Żyli w osadniczych osadach z rodzinami, robiąc swój wolny czas jako handel i drobny handel.
Na przykład, wybitny mistrz dzwon Fiodor Matorin wyjątkiem kuźnia ze studentami i oprócz kilku małych sklepików, w obrocie wyroby metalowe, prowadzonym na Sretenka „kwaszonego kad”, czyli sprzedaży Kvas z beczki. Niezbyt rzemieślnik, ale sprytny biznesmen, pięćdziesiąt tyaglets Butcher Schepotkin było w 1670 roku, właściciel kopalni soli w Salt Kamy.