Indie były pierwszym i zasadniczo jedynym krajem tak dużą skalę (bardziej dokładnie, grupa Zjednoczonych i Kommiersant jedność Rajd im cywilizacja, re l igioznoy tradycja i wspólne społeczno-kasta zasad struktury wewnętrznej), które zostało przekształcone w kolonię. Korzystanie z charakterystyczną osłabienie więzi politycznych i administracyjnych Indii, Anglicy stosunkowo łatwo, tanio i n od Ef, nawet w rękach przeważnie sami Indianie, przejął władzę i ustanowił swoje rządy. Ale ponieważ to zostało osiągnięte ( w1849 ., po zwycięstwie nad Sikhami w Pendżabie, zdobywcy mieli nowy problem: jak zarządzać gigantyczną kolonią? Przed poprzednimi zdobywcami takiego problemu nie było. Bez zbędnych ceregieli, wszyscy, aż po Wielkich Mogołów, rządzili tak, jak to było definiowane przez wieki i jest jasne dla wszystkich. Ale Anglicy fundamentalnie inna struktura, również jest na stromym zboczu, a przed b są używane doBardziej zdecydowane i dalekosiężne wymagania dla ich udanego rozwoju. W pewnym sensie problem był podobny do tego, który Aleksander zdecydował po podboju Bliskiego Wschodu: jak zsyntetyzować jego i innych, Zachód i Wschód? Ale były nowe okoliczności, zasadniczo różne od starożytności. Faktem jest, że przystąpienie Indii do Wielkiej Brytanii było nie tyle aktem politycznym, wynikiem wojny lub serii wojen, ale raczej wynikiem złożonych procesów gospodarczych i społecznych na całym świecie, których istotą było utworzenie światowego rynku kapitalistycznego i zdecydowane zaangażowanie się w relacje skolonizowanych krajów na rynku światowym . Na początku prawie na początku angielscy kolonialiści nie myśleli o wspomnianymproblem. Kolonizacja została przeprowadzona przez Kompanię Wschodnioindyjską, która dążyła przede wszystkim do aktywnego handlu, za ogromne zyski, za wysokie wskaźniki wzbogacania. Ale w trakcie operacji handlowych i w imię ich coraz bardziej gwarantowanego bezpieczeństwa przejęto cudzą własność, zajęto nowe ziemie, stoczono udane wojny. handel kolonialny bardziej oczywiste outgrew swoje początkowe ramy, jego pościel Ki Valo, że rosnąca z Anglii zprzemysł kapitalistyczny na przełomie XVIII - XIX wieku. już pilnie potrzebują stale rosnących rynków dla towarów przemysłowych. Indie były idealnym miejscem do tego. Nic dziwnego, że w zmieniających się okolicznościach sprawy indyjskie stopniowo przestały być prerogatywą firmy, aw każdym razie tylko firmą. Od końca XVIII wieku , zwłaszcza po procesie W. Hastingsa, pierwszego gubernatora generalnego Indii (1774-1785), działalność firmy była w coraz większym stopniu kontrolowana przez rząd i parlament. W1813 . oficjalnie zniesiono monopol firmy na handel z Indiami, a po 15 latach import tkanin z fabryki bawełny wzrósł czterokrotnie. Ustawa parlamentarna1833 . dalej ograniczał funkcje firmy, pozostawiając w zasadzie status organizacji administracyjnej, która praktycznie kontrolowała Indie, a teraz pod bardzo ścisłą kontrolą londyńskiej rady nadzorczej. Krok po kroku Indie stawały się coraz bardziej widoczne jako kolonia Wielkiej Brytanii, przekształcona w część Imperium Brytyjskiego, w perłę jej korony. Ale Zavar w ayuschaya procesu kolonizacji był najtrudniejszy. Interwencja administracji firmy w sprawy wewnętrzne kraju, a przede wszystkim rozwinięte na przestrzeni wieków stosunki agrarne (brytyjscy administratorzy najwyraźniej nie rozumieli rzeczywistych i bardzo trudnych relacji między właścicielem a warstwami nie będącymi właścicielami w Indiach) doprowadziła do bolesnych konfliktów w kraju. Napływ tkanek fabrycznych i ruiny m nohig wśród arystokratycznych przyzwyczajonych do prestiżowej konsumpcji wpłynęło na dobrobyt indyjskich rzemieślników. Jednym słowem, nawykowa norma stosunków, która funkcjonowała przez stulecia, pękała wzdłuż wszystkich szwów, aw kraju Pacyfiku wyraźniejszy był bolesny kryzys. Ogromny kraj nie chciał się z tym pogodzić. Rosło niezadowolenie z nowego porządku, który zagrażał nawykowemu istnieniu prawie każdego. I choć ze względu na słabość relacji wewnętrznych i dominację wielu ludzi etno-kastowych, którzy się podzielili , bariery językowe, polityczne i religijne to niezadowolenie nie było zbyt silne, o wiele mniej zorganizowane, jednak szybko wzrosło i przekształciło się w otwarty opór wobec władz brytyjskich. Eksplozja rosła. Jedną z ważnych natychmiastowych przyczyn, które spowodowały to było aneksję przez gubernatora generalnego Dalhousie w1856 . główne księstwo Oud na północy kraju. Faktem jest, że wraz z ziemiami oficjalnie i bezpośrednio podporządkowanymi administracji spółki było w Indiach 500-600 dużych i małych księstw, których status i prawa były bardzo różne.
Audyt został przyłączony do terenów firmy pod pretekstem „złego zarządzania”, co spowodowało silne niezadowolenie miejscowej ludności muzułmańskiej (talukdars) silnie dotkniętej tą decyzją , jak również uprzywilejowanego zamindarovataku . Centrum potęgi militarnej kompanii stanowiła dwie trzecie armii bengalskiej sepoys rekrutowanych od Radżputów, Braminów i Jatów Oudu. Sępy z tych wysokich kast czuły się szczególnie bolesne z powodu ich niskiego statusu w armii w porównaniu z Brytyjczykami, którzy z nimi służyli. Fermentacja w swoich szeregach stopniowych nazywa na zwiększone ze względu na fakt, że po podboju Indii, firma obiecała Nome przeciwnie, nie tylko do zmniejszenia ich pensje, ale także zaczęli używać w wycien ach poza Indiami - w Afganistanie, Birmie, a nawet Chin. Ostatnią słomką i bezpośrednią przyczyną powstania było wprowadzenie1857 . Nowi patroni, których kręcenie było nasmarowane wołowiną lub tłuszczem wieprzowym (gryzący go, zbezczeszczony jako Hindus, który uhonorował świętą krowę, i muzułmanie, którzy również nie jedli wieprzowiny). Oburzony karą tych, którzy sprzeciwiali się nowym nabojom, 10 maja1857 . trzy pułki Sepoya zbuntowały się w Meratha koło Delhi. Rebelianci dołączył do innych części i wkrótce sepoys pod wag czy do Delhi i zajęli miasto. Brytyjczycy zostały częściowo zniszczone, częściowo uciekli w panice, a cesarz ogłosił sepoys starszych Rule Mongol l I Bahadur Szah II, aby przeżyć swoje dni w towarzystwie emerytalnym. Powstanie trwało prawie dwa lata i ostatecznie został utopiony we krwi przez Brytyjczyków, który zarządzał opera byćkemping na Sikhów pomagają Gurkhas i innych sił, obawiając ożywienie Empire Mughal. Wycenione powstanie jako potężny wybuch Nedov popularny tematnie tylko dzięki rządom kolonialistów, ale także przez niegrzeczne łamanie tradycyjnych form istnienia wielu warstw indyjskiego społeczeństwa, brytyjskie władze kolonialne zostały zmuszone do poważnego rozważenia, jak postępować. Pytanie brzmiało, jakie metody i środki umożliwiają zniszczenie tradycyjnej struktury. Tylko jedna rzecz była jasna: nagły wymuszony rozpad jest tu nie do przyjęcia; należy go zastąpić stopniową i przemyślaną transformacją - oczywiście skupiając się na modelu europejskim. Właściwie późniejsza polityka Brytyjczyków w Indiach została do tego zredukowana.