W przypadku różnych chorób u dzieci w pierwszym roku życia masaż jest jednym z najważniejszych elementów kompleksowego leczenia. Masaż w połączeniu z gimnastyką w leczeniu dzieci z chorobami ośrodkowego układu nerwowego, przy zaburzeniach funkcji ruchu i trądziku tkankowego, daje dobry efekt.
Podczas wykonywania terapeutycznego masażu i gimnastyki dziecięcej ruchy metodologa powinny być delikatniejsze i ostrożniejsze niż przy wykonywaniu tych samych technik u dorosłych. Na przykład klepanie powinno odbywać się najpierw z tyłu półgiętego palca, potem dwóch lub więcej. Ręka masażysty powinna poruszać się tylko w stawie nadgarstka, a nie w łokciu, tak aby tylko ciężar ręki, a nie przedramię, oddziaływał na ciało dziecka.
Podczas wykonywania masażu noworodkowego metodolog nie powinien używać żadnych wazelinowych proszków, które przyczyniają się do zanieczyszczenia skóry dziecka. Ale podczas masowania wyczerpanego dziecka, które jest suche i wrażliwe na najdelikatniejsze dotknięcie, skórę dłoni masażysty należy naoliwić sterylną wazeliną. Użycie wazeliny zostaje przerwane po tym, jak skóra dziecka osiągnęła normalny stan.
Nie można utrzymać masażu, jeśli dziecko jest nadmiernie podniecone lub niegrzeczne, ponieważ jego nerwowość doprowadzi do hipertoniczności mięśni zginaczy i zahamowania odruchów. Przede wszystkim trzeba znaleźć i wyeliminować przyczynę złego samopoczucia dziecka (głód, naruszenie reżimu, lęk na widok innych), a dopiero potem przejść do procedury, podczas której trzeba delikatnie z nim porozmawiać, tworząc pozytywny ton emocjonalny.
Przed i po masażu dziecko powinno być owinięte w pieluchę, ponieważ małe dzieci nie mają wystarczająco rozwiniętej funkcji regulacji ciepła skóry.
KRZYWA GRUCZOŁOWEGO
W przypadku mięśni krzywy głowa dziecka jest nieustannie przechylana w kierunku dotkniętego mięśnia. Z wyraźną krzywą szyją często obserwuje się asymetrię twarzy, czaszki lub obręczy barkowej (po stronie dotkniętej łopatki i obojczyka znajdują się powyżej). Przyczynami tej choroby są niedorozwój mięśni mostkowo-obojczykowo-sutkowych, przy pomocy których człowiek wykonuje różne ruchy głowy lub urazu kręgosłupa szyjnego. W przypadku tego typu choroby leczenie należy rozpocząć w wieku 2-3 miesięcy, stosując:
leczenie według pozycji;
masaż leczniczy i gimnastyka.
Leczenie według pozycji. Ważne jest, aby ciało dziecka leżało na łóżku symetrycznie, bezpośrednio w stosunku do głowy. Dziecko powinno leżeć na półsztywnym materacu, od pach do kolan dziecka powinny być umieszczone torby lub "rolki" koca. Dziecko należy częściej układać na boku. Jeśli dziecko śpi z boku kręcz szyi, pod jego głową umieszczona jest wysoka poduszka, ale jeśli leży po zdrowej stronie, poduszka w ogóle nie jest używana. Zaleca się często zmieniać dziecko, zbliżać się do jego łóżka nie z jednej strony, ale z różnych stron. Jednocześnie światło, zabawki, komunikacja z dorosłymi powinny pochodzić z dotkniętego mięśniem.
Możesz zapewnić dziecku prawidłową pozycję w łóżeczku ze specjalną stylizacją: gumowy pierścień owinięty w materiał (zamknięty pod tyłem głowy), a także miękkie worki z piaskiem (umieszczone na łóżku po obu stronach głowy lub na zgięciu barku powyżej obręczy barkowej). Należy pamiętać, że jeśli dziecko często się cofa, stosowanie stylizacji jest wykluczone.
Trzymaj dziecko w swoich ramionach lub po stronie chorej plecami do siebie, jednocześnie podtrzymując głowę dłonią, podnosząc ją w zdrowym kierunku. Albo weź to w swoje ręce, odwróć się do siebie, policzek, aby skierować głowę dziecka na obolałą stronę i przechyl lekko do zdrowej. Inny sposób: przycisnąć dziecko do piersi, podczas gdy ramiona niemowlęcia powinny znajdować się na tym samym poziomie co ramiona dorosłego; obróć główkę dziecka na chorą stronę, ustalając tę pozycję za pomocą swojego policzka.
Masaż leczniczy i gimnastyka. Rozprzestrzenianie się i obracanie od pleców do żołądka odbywa się zwykle po zdrowej stronie, ale można je również przeprowadzić po stronie kręczu szyi.
Klatka piersiowa Techniki relaksacyjne (głaskanie, tarcie) przeprowadza się po uszkodzonej stronie, najpierw w górnej klatce piersiowej, a następnie w dolnej.
Grudino-obojczykowo-wyrostek sutkowy. Głowa dziecka podczas masażu powinna być przechylona na bok kręczu szyi. Na zaatakowany mięsień można stosować jedynie techniki relaksacyjne: delikatne pociągnięcia (od wyrostka sutkowatego do obojczyka), pocieranie (wykonywane delikatnie, z małym wkładem), wibracje (wzdłuż mięśni).
Powrót. Głaszcząc, ocierając się o zdrową stronę. Po dotkniętej stronie wykonuje się głaskanie, wibracje, delikatne rozciąganie obręczy barkowej i tarcie, szczypanie, przebijanie, stukanie w okolicy łopatki.
Przybliżony kompleks masażu i gimnastyki (wiek dziecka od 2 do 3 miesięcy)
Wykonuj w ciągu 3-4 dni dziennie przez 5-10 minut.
1. I. p. - na wznak. Ogólne głaskanie rąk i nóg. Masaż piersi. Głaskanie i wibracyjny masaż mięśni szyi od strony kręczu szyi, Masuj mięśnie policzków po zdrowej stronie: głaskanie, tarcie, ugniatanie., Cor
ćwiczenia gimnastyczne na zakrętach przez ból i zdrową stronę. Głaskanie masażu mięśnia mostkowo-obojczykowego po obu stronach. Układanie na brzuchu.
2. I. p. - leży na brzuchu. Ogólny masaż pleców. Odruchowe czołganie. Głaszczący masaż pleców i szyi. Odbij tylne przedłużenie w pozycji po prawej i lewej stronie.
3. I. p. - leży na plecach. Głaskanie masażu brzucha. Powtórzyć triki szyi. Głaskanie i ćwiczenia refleksyjne stóp.
4. Na zakończenie kompleksu wykonywany jest głaskanie rąk i stóp.
Przepuklina pępkowa
Przepuklina pępkowa jest konsekwencją defektu w ścianie przedniej brzucha spowodowanego osłabieniem pierścienia pępowinowego. Według statystyk przepuklinę pępkową często stwierdza się u niemowląt, zwłaszcza wcześniaków. Może wystąpić w wyniku silnego kaszlu, zaparcia, długiego płaczu. Choroby, takie jak krzywica, hipotrofia, które zmniejszają napięcie mięśni, również stwarzają korzystne warunki do tworzenia przepuklin pępowinowych. Zewnętrznie przepuklina pępkowa objawia się okrągłym lub owalnym występem w okolicy pępkowego pierścienia, który łatwo wpasowuje się do jamy brzusznej. Często wraz z przepukliną dochodzi do rozbieżności mięśnia prostego brzucha z powodu osłabienia mięśni przedniej ściany jamy brzusznej.
W przyszłości, wraz z prawidłowym rozwojem dziecka, może wystąpić normalizacja czynności jelitowej, wystarczająca aktywność motoryczna, samoleczenie przepukliny pępkowej. Niemniej jednak niezwykle przydatne jest wykonywanie specjalnych ćwiczeń wzmacniających mięśnie przedniej ściany brzucha i wykonywanie tonizujących masaży brzucha.
Metody masażu i gimnastyki leczniczej
Od pierwszych dni życia połóż dziecko na brzuchu na kilka minut przed każdym karmieniem. W tej pozycji podnosi głowę, aktywnie porusza rękami i nogami, napinając mięśnie pleców i brzucha.
Masaż leczniczy można rozpocząć od 2-3 tygodni życia po leczeniu rany pępowinowej. Powinien być przeprowadzony w połączeniu z masażem ogólnym. Wszystkie ćwiczenia gimnastyki leczniczej powinny być wykonywane tylko po repozycji przepukliny i przymocowaniu jej bandażem (taśma klejąca). Jeśli przepukliny nie można ustawić prawidłowo, wówczas podczas zabiegu należy utopić ją jedną ręką, naciskając palcami, a drugą ręką wykonywać ruchy masażu.
Techniki masażu przepuklinę pępkową: okrągłe głaskanie brzucha w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara; kontratakowanie; głaskanie mięśni skośnych; tarcie
brzuch (wykonane od jednego miesiąca życia); mrowienie wokół pępka. Wszystkie techniki masażu mające na celu poprawę napięcia mięśni ściany brzucha powinny być na przemian z kojącym okrągłym głaskaniem. Dla dzieci w wieku 4-5 miesięcy zaleca się "unoszenie" na plecach; siadając ze wsparciem dla ramion wyprostowanych i zabranych; siedzenie ze wsparciem dla zgiętych ramion; niezależne zwroty od pleców do żołądka. Starszym dzieciom zaleca się siadanie z podporą na pierścienie, z jednej strony, bez wsparcia; intensywne zginanie kręgosłupa; podnoszenie wyprostowanych nóg; zakręty i wyprostowanie ciała; ćwiczenie "weź zabawkę z krzesła".
Zgodnie z zaleceniem lekarza, możesz wykonać akupresurę: za pomocą wyprostowanych palców szybko i gwałtownie naciskaj punkty wokół pępka, co powoduje napięcie mięśni i skurcz przepukliny.
Przybliżony kompleks masażu leczniczego i gimnastyki z przepukliną pępkową dla dzieci w wieku poniżej 4 miesięcy
Najpierw należy odruchowo przytrzymać ciało dziecka (poziome) w pozycji leżącej na boku. Ćwiczenie powinno trwać kilka sekund na przemian z prawej i lewej strony.
Następnie trzeba obrócić dziecko z pozycji pół-pionowej do poziomej. Ćwiczenie powinno odbywać się na kolanach osoby dorosłej lub na stole przygotowanym wcześniej do masażu (patrz rozdział "Wymagania higieniczne"). Jednocześnie odrzucając tylną część tułowia dziecka, należy upewnić się, że głowa dziecka nie opada.
Następnie należy wykonać odruch przytrzymujący ciało dziecka na wadze (poziomo) w pozycji z tyłu - "postawa pływaka".
Następnie wykonaj dziecko z pleców do żołądka z pomocą osoby dorosłej.
Dalszy odruch czołgania się na brzuchu.
Podsumowując, układanie piłki w pozycji z tyłu.
SAMOLOT
Odkształcenie stopy, wyrażone w prostowaniu łuku podłużnego i zamocowaniu go w wyznaczonym położeniu, nazywa się płaskostopiem (ryc. 305 a, b).
Rysunek 305. Ślady stóp: a - stopa zdrowej osoby, b - stopa pacjenta z płaskostopiem.
Aby określić płaskostopie, konieczne jest zrozumienie struktury jęków (ryc. 306).
Stopa składa się z dużej liczby kości, które tworzą dwa łuki: przednio-tylny i boczny. Przednio-tylny łuk stopy, skurczony przez ścięgna i mięśnie, które podnoszą wewnętrzną stronę stopy, pełni przede wszystkim funkcję "sprężystą", redukując drżenie ciała podczas ruchu i zapewnia chód pewności i miękkości. Sklepienie boczne (jest cieniowane na rysunku) wznosi się do wewnątrz. Pełni on głównie funkcje podtrzymujące, co w połączeniu z funkcją łuku przednio-tylnego decyduje o użyteczności całej stopy.
Stopa jest utrzymywana w określonej pozycji ze względu na mięśnie umiejscowione na plecach i powierzchni podeszwy oraz więzadła. Mięśnie tylnej części stopy są znacznie słabsze niż mięśnie podeszwy, które biorą udział w utrzymywaniu łuków stopy i w dużej mierze zapewniają jej właściwości sprężyste. Normalna wysokość łuku stopy jest utrzymywana zarówno aktywnie, jak i biernie. Kości i więzadła opierają się ruchowi stawu stopy poza dopuszczalną amplitudą, a zatem są bierną siłą wspierającą fizjologiczne położenie stopy. Główna rola w utrzymaniu pozycji stopy i jej funkcji należy do mięśni. Kurcząc się i wydłużając, zmieniają kształt stopy.
Stopa dziecka jest krótsza i szersza niż u dorosłego, zwężona w okolicy pięty, palce rozchodzą się promieniście. U dzieci poniżej 3 roku życia stopa jest płaska, łuk jest obniżony, dlatego podczas chodzenia dziecko szybko się męczy. Przy normalnym rozwoju w miarę upływu czasu stopa uzyskuje prawidłową formę. Ale czasami w wyniku osłabienia mięśni spowodowanego paraliżem, niedowładami, urazami spowodowanymi ciężkimi chorobami lub znacznym wzrostem obciążenia mięśni i więzadeł kończyn dolnych, łuk stopy spłaszcza się. Zdrowa osoba z ładunkiem na wewnętrznym łuku stopy lekko się wyprostowała, ale wraz z ustaniem ciśnienia jego krzywe szybko wracają do normy. W przypadku płaskich stóp oryginalna krzywizna łuku wewnętrznego nie jest w pełni przywrócona.
Szczególnie często u dzieci występuje płaska stopa, co powoduje, że funkcja podporowa nóg gwałtownie się zmniejsza, a pozycja miednicy i kręgosłupa zostaje zakłócona. To z kolei prowadzi do wad postawy, może powodować deformację kręgosłupa i osłabić działanie całego układu mięśniowo-szkieletowego.
Płaskie stopy mogą być wrodzone lub nabyte. Objawy wrodzonego płaskostopia są płaską podeszwą, lekko obróconą na zewnątrz stopy. Takie dziecko jest złe, a kiedy chodzenie szybko się męczy.
Flatfoot może być:
- porażenie, rozwijające się w wyniku porażenia lub niedowładu mięśni nogi, stopy (porażenie mózgowe, zapalenie poliomyelitis, itp.);
- traumatyczne w wyniku urazu kości lub mięśni stopy;
- statyczne, obserwowane w otyłości, osłabienie mięśni kończyn dolnych, upośledzenie dopływu krwi do kończyn dolnych z powodu anemii lub innych przyczyn, noszenie szerokich lub, przeciwnie, wąskich butów, chorób przewlekłych, które osłabiają ciało, częste bóle głowy (stąd szybkie zmęczenie i słabe wyniki w szkole) .
Flatfoot manifestuje się na różne sposoby: niektórzy nawet tego nie zauważają, inni skarżą się na ból stopy, dolnej nogi, kostki, stawów kolanowych. Ale nie zawsze silny ból odpowiada ciężkiej postaci choroby.
Kultura fizyczna i sport w połączeniu z działaniem czynników naturalnych (słońce, powietrze, woda) są prostymi, przystępnymi cenowo i niezawodnymi środkami zapobiegania i leczenia płaskostopia. Ponadto, buty mają duże znaczenie: w przypadku braku choroby musi zawsze odpowiadać rozmiarowi stopy, a jeśli jest obecny, mieć podbicie podudzia - wkładkę o specjalnym kształcie.
Jako środek zapobiegawczy możesz uczyć swoje dziecko różnych gier z elementami korekcji, co w ciekawej formie pozwoli dziecku wzmocnić umiejętność prawidłowej postawy. Oferujemy dwie opcje takich gier:
Piętnaście z vis. Dzieci się rozpraszają. Prowadzi dla nich bieg, próbując kogoś zniszczyć. Niemożliwe jest dostrzeżenie kogoś, kto przykuca na palcach, prostuje plecy, ugina łokcie, ściska palce, rozciąga palce wskazujące w górę.
Piętnaście z łykiem. Dzieci się rozpraszają. Możesz "uciec" od kierowcy, stojąc na palcach i podnosząc ramiona do góry. Ten, kto się poplamiony, staje się kierowcą.
CONGENITAL COSOLAPOST
Wrodzona stopa końsko-szpotawa jest przykurczem stawów stopy, w wyniku czego dochodzi do zerwania więzi między kościami i do wystąpienia dużych zmian w mięśniach. Głównymi objawami stopy końsko-szpotawej są supinacja stopy - obracanie podeszwy w kierunku środkowym poprzez podniesienie wewnętrznej krawędzi stopy i obniżenie zewnętrznej, wprowadzenie stopy w przednią część, podeszwowe zgięcie stopy, znaczne ograniczenie ruchomości stawu skokowego. Stopa szponiasta najczęściej jest dwustronna. Według statystyk ta wada najczęściej występuje u chłopców.
Kiedy dziecko zaczyna chodzić, opierając się na zranionej stopie, jego deformacja wzrasta, a kształt i funkcja całej nogi zostaje zakłócona. Z tego pogorszenia
postawa i chód. Dopiero w młodym wieku, kiedy mięśnie i więzadła dziecka są elastyczne i sprężyste, jest największym prawdopodobieństwem doprowadzenia stopy do właściwej pozycji. W tym celu stosuje się cały szereg działań, które obejmują, oprócz leczenia ortopedycznego, masaże i gimnastykę leczniczą.
Metody masażu i ćwiczenia terapeutyczne z wrodzoną stopą końsko-szpotawą
1. Masaż specjalny i ćwiczenia korekcyjne powinny być wykonywane na tle ogólnego masażu wzmacniającego i gimnastycznego, odpowiadającego wiekowi i rozwojowi dziecka. Na przykład, aby złagodzić wewnętrzne i tylne grupy mięśni nóg, w których występuje zwiększony ton, należy zastosować głaskanie, potrząsanie mięśniami, rozciąganie za pomocą wibracji. Aby wzmocnić rozciągnięte i osłabione przednie i zewnętrzne grupy mięśni nogi, powinieneś stosować bardziej energiczne techniki: tarcie, ugniatanie, stukanie.
2. Wszystkie ćwiczenia powinny być wykonywane w połączeniu z masażem, wykonywanym bez nacisku, aby dziecko nie odczuwało bólu. Dobry efekt daje trzymanie specjalnych ćwiczeń terapeutycznych po zabiegach termicznych.
3. Kompleks masażu i gimnastyki powinien zawierać następujące techniki:
- ruchy obrotowe stopy na zewnątrz (wzdłuż osi podłużnej), które należy wykonywać bardzo ostrożnie, stopniowo obniżając wewnętrzną i podnosząc zewnętrzną krawędź stopy;
- aby wyeliminować unoszenie przedniej części stopy jedną ręką, aby przymocować stopę dziecka w kostce, a druga ręka delikatnie wykonywać ruchy prostujące, stopniowo zabierając przednią stopę na zewnątrz;
- aby rozciągnąć ścięgno pięty i wyeliminować zgięcie podeszwowe stopy, dziecko należy położyć na brzuchu, zgiąć nogę w stawie kolanowym, trzymając golarkę jedną ręką, delikatnie nacisnąć stopę dziecka drugą ręką, zginając ją do tyłu. Od i. n. - leżąc na plecach: jedną ręką dociskać goleni dziecka do powierzchni ciała, mocując je w kostkach, drugą chwytając stopę tak, aby dłoń spoczywała na podeszwie, a następnie delikatnie zginać stopę do tyłu, jednocześnie naciskając na jej zewnętrzną krawędź połączenie zgięcia stopy z jednoczesną akupresurą w jej przejściu od tylnej stopy do goleni).
Wrodzone zwichnięcie stawu biodrowego, dysplazja stawu biodrowego
Głównym objawem wrodzonego zwichnięcia stawu biodrowego (dysplazja stawu biodrowego) jest ograniczenie biernego uprowadzenia biodra. Obecność choroby u dziecka jest sprawdzana w następujący sposób:
1. Pasywne porwanie stawów biodrowych. Powinieneś położyć dziecko na plecach, zgiąć nogi w biodrach i stawach kolanowych pod kątem prostym i delikatnie rozłożyć biodra na boki. W przypadku uszkodzenia stawu jest ono ograniczone przez dotknięte połączenie. Możliwe jest określenie ograniczenia ruchu i położenia dziecka na brzuchu podczas zginania nóg, tak jak podczas raczkowania.
2. Ocena symetrii fałdów subotroficznych i fałd na biodrach. Trzeba położyć dziecko na brzuchu, wyprostować nogi i dokładnie rozważyć symetrię fałd: asymetria fałd na udach i pośladkach jest częstym objawem uszkodzenia stawu biodrowego.
Jeśli podejrzewasz, że obecność choroby powinna natychmiast skontaktować się z ortopedą.
Leczenie według pozycji. Chirurg ortopeda nakłada szynę, a rodzice z kolei powinni ściśle przestrzegać jego zaleceń. Jeśli użycie opon nie jest konieczne, należy zastosować szeroką diapotencję, która jest wykonywana w następujący sposób: dwa pieluchy muszą być złożone kilka razy i złożone między nogi dziecka, zgięte w stawach biodrowych i kolanowych i odłożyć na bok 60-80 stopni. W tej pozycji stopy dziecka powinny być zabezpieczone trzecią pieluchą lub spodniami.
Noś dziecko w ramionach, trzymając go jedną ręką za plecami, drugą - pod pośladkami. W tym przypadku dziecko musi z szeroko rozstawionymi nogami obejmować tors dorosłego. Nie trzeba nosić dziecka "na koniu" po stronie dorosłego, ponieważ w takiej pozycji ciało dziecka jest asymetryczne).
Masaż leczniczy i gimnastyka. W przypadku wrodzonego zwichnięcia dysplazji stawu biodrowego i biodrowego masaż można wykonywać wyłącznie za zgodą ortopedy. Dotyczy to w szczególności kompleksów masażu, które obejmują takie ćwiczenia, jak odruch "chodzenie", "taniec" i przysiady. W przypadku leczenia dziecka z oponą ortopedyczną, masaż i ćwiczenia powinny być wykonywane w zakresie dozwolonym przez stolec.
Aby rozluźnić mięśnie bioder, możesz wykonać akupresurę z jednoczesnym porwaniem nóg: użyj podkładki wskaźnika lub środkowego palca, aby delikatnie nacisnąć w stawie biodrowym, a następnie przesuń zgiętą nogę dziecka na zewnątrz, łącząc ten ruch z delikatnym drżeniem. Możesz zastosować wibracyjny masaż wewnętrznych ud: kołysząc miednicą dziecka leżącego na podporze, na wadze.
Ćwiczenia w ciepłej wodzie są przydatne: podtrzymując dziecko pod klatką piersiową i brzuchem, należy przynieść je do ściany wanny, próbując zgiąć nogi. Podczas kąpieli możliwe są również odruchy "chodzenia" i "tańczenia" (w wodzie obciążenie osiowe stawu biodrowego jest mniejsze). Gdy dziecko pływa w jamie brzusznej, możliwe jest przeprowadzenie wzmacniającego masażu mięśni pośladkowych poprzez działanie na punkty znajdujące się w środku fałd podskórnych.
Przybliżony kompleks masażu i gimnastyki dla dzieci w wieku od 2 tygodni do 3 miesięcy
Techniki gimnastyki leczniczej i masażu stóp należy powtarzać każdorazowo 10-15 razy z pieluszkami.
1. I. p. - na wznak. Należy wykonać ogólny masaż ramion, nóg i brzucha.
2. I. p. - leży na brzuchu. Należy rozłożyć dziecko na brzuchu z rozwiedzionymi nogami i masować tylne zewnętrzne powierzchnie nóg: głaskanie, tarcie, a następnie na przemian przekierowywanie zagiętych nóg dziecka na boki (jakby pełzające) z mocowaniem miednicy.
Następnie należy obrócić plecy i okolice lędźwiowe. Masowanie okolicy lędźwiowej (głaskanie i tarcie), pośladki (głaskanie, pocieranie, techniki stymulacyjne - piszczenie, stukanie palcami), obszar stawu biodrowego (okrągłe głaskanie, tarcie) i łukowato wygięta powierzchnia nóg. Następnie powinno nastąpić uprowadzenie pochylonych nóg na bok (jak podczas pełzania). I wreszcie - "wznieść się".
3. I. p. - leży na plecach. Konieczne jest wykonanie masażu przedniej zewnętrznej powierzchni nóg: głaskanie, pocieranie w połączeniu z metodami rozluźnienia mięśni uda przywodziciela, zginanie nóg dziecka w stawach kolanowych i biodrowych oraz miękkie, plastyczne rozcieńczenie ud. Zawsze należy pamiętać, że rozkładając biodra nie należy dopuszczać nagłych ruchów, aby nie powodować bólu podczas odruchu mięśni biodrowych i negatywnej reakcji dziecka na zabieg.
Następnie powinna następować rotacja stawu biodrowego: jedną ręką należy przymocować staw biodrowy, a drugą ręką delikatnie uścisnąć kolano dziecka i lekko naciskając stopniowo wykonywać ruchy uda wzdłuż osi (miękki nacisk głowy kości udowej na panewkę) ) pusty). Następnie masaż stóp: tarcie, ugniatanie.
Następnie powinieneś wykonać ćwiczenia refleksyjne dla stóp. Ćwiczenia w pozycji dziecka leżącego na brzuchu i plecach za pomocą piłki są zalecane do treningu funkcji podparcia stóp, podczas gdy podpórka dla stóp jest tworzona ręcznie lub piłką. Zabieg kończy się masażem klatki piersiowej.
CHOROBY I USZKODZENIE CENTRALNEGO UKŁADU NERWOWEGO
Upośledzona funkcja centralnego układu nerwowego jest najczęstszą patologią wczesnego dzieciństwa. Aby w porę wykryć nieprawidłowości w rozwoju zdolności umysłowych i motorycznych dziecka, konieczne jest stałe monitorowanie go.
3-4 miesiące. Całkowicie rozebrany dziecko nałożył na brzuch. Zdrowa ma
niedźwiedź jest w stanie utrzymać głowę przez kilka minut i swobodnie się obracać
ułóż je na boki. Czyniąc to, musi polegać na noszonych przedramionach
naprzód Skrzynia jest nieznacznie podniesiona ponad powierzchnię stołu. Żołądek i miednica mocno
przyciśnięty do stołu. Biodra lekko rozwiedzione, nogi uniesione. Tors - prosty
mój Następnie musisz wyprostować nogi dziecka i sprowadzić je, a następnie sprawdzić
czy fałdy pośladkowe i podkolanowe są symetryczne. Również w tym wieku rebe
Nok powinien swobodnie obrócić głowę w obie strony. Zgięcie stawu kolanowego
WA powinno nastąpić łatwo bez oddzielenia miednicy od powierzchni stołu. Jeśli umieścisz
asymetrię ciała i głowy, należy natychmiast skontaktować się z pediatrą
lub neurologa.
6-7 miesięcy. Zdrowe dziecko leżące na brzuchu opiera się na wyciągniętych ramionach, szczotka jest dobrze otwarta. Skrzynia jest uniesiona nad powierzchnię stołu. Brzuch i miednica przyciśnięte do stołu. Nogi są rozstawione, kolana zgięte, nogi łatwo uniesione. Głowa obraca się swobodnie we wszystkich kierunkach. Wizualnie kręgosłup zajmuje środkową pozycję, nie zbaczając ani w prawo, ani w lewo. Leżąc na plecach, bawi się rękami i nogami, a jego ruchy są skupione i skoordynowane. Dzieciak próbuje samodzielnie odwrócić się od pleców do brzucha.
9-10 miesięcy. Dziecko zaczyna czołgać się na czworakach tam iz powrotem, może przenieść swoją wagę z rąk do stóp, usiąść na własną rękę. Kiedy siedzi, jego plecy powinny być proste. Dziecko próbuje stać, trzymając podparcie i poruszać nogami. Konieczne jest zapewnienie, aby w pozycji stojącej jego stopy były umieszczone równolegle do siebie, a cała powierzchnia podeszwy stykała się z powierzchnią podpory.
Ważnym etapem rozwoju układu nerwowego są pierwsze 2-3 lata życia dziecka. W tym czasie najbardziej intensywnie uformowane zdolności ruchowe, podstawy aktywności umysłowej. Większość dzieci z chorobami ośrodkowego lub obwodowego układu nerwowego zakłóca funkcję ruchu i tkankę troficzną. Masaż drażni obwodowe receptory, przez które wpływają na centralny układ nerwowy. Dlatego też masaż i gimnastyka jako czynnik podrażniający są niezwykle niezbędne w leczeniu tego typu chorób. Gimnastyka i masaż są stosowane w połączeniu z imprezami ortopedycznymi, fizjoterapią, leczeniem farmakologicznym.
Techniki masażu i gimnastyki
Przy wyborze ćwiczeń należy wziąć pod uwagę wiek i możliwości dziecka.
Wzmocnienie mięśni ciała. Stosowane są wszystkie techniki masażu klasycznego w połączeniu z masażem punktowym (metoda stymulująca).
Masaż zaczyna się od vykladyvaniya na brzuchu. Następnie należy wykonać zakręty z boku z odruchowym przedłużeniem kręgosłupa.
Następna jest postawa "pływaka", odruch czołgania, wyprostowanie pleców podczas "pływania" na brzuchu (rys. 307).
Następnie "lot" na brzuchu (ryc. 308).
Następnie należy położyć piłkę w pozycji na brzuchu przy pomocy stóp (ryc. 309).
Następnie - podnoszenie nóg zwisało ze stołu za pomocą stymulujących technik akupresury (ryc. 310).
Następnie należy podążać za zboczami pozycji stojącej i intensywnym ugięciem kręgosłupa (ryc. 311).
Na zakończenie kompleksu - "weź zabawkę" (patrz rozdział 4 "Ćwiczenia gimnastyczne i masaż dla dzieci od 9 do 12 miesięcy, ćwicz" Most ").
Dzięki asymetrii napięcia mięśni tułowia i kończyn. Na tle ogólnego wzmocnienia należy stosować ćwiczenia oddechowe, a także ćwiczenia i techniki masażu, które stymulują stopniowy (wiek) rozwój aktywności psychomotorycznej, sferę emocjonalną, specjalne techniki masażu, ćwiczenia terapeutyczne, a także leczenie pozycyjne.
1. Relaksacja zginaczy po stronie dotkniętej chorobą: mięśnie szyi, mięśnie piersiowe, trądzik, dłuto latissimus, mięśnie jelita krętego, pośladki, przywodziciele ud, mięśnie łydek. Zastosuj takie techniki masażu jak głaskanie, lekkie tarcie, wibracje, filcowanie i akupresura (metoda relaksacyjna).
Rysunek 310.
2. Masaż ujędrniający prostowniki mięśni pleców (techniki klasyczne i akupresura - metoda toniczna), który odbywa się bardziej intensywnie po stronie zdrowej.
3. Ćwiczeniom specjalnym w połączeniu z relaksacyjnymi technikami masażu: wibracjami dotkniętych mięśni tułowia i nóg, a także mizdowaniem w różnych kierunkach towarzyszy rozciąganie mięśni. Dziecko leży na plecach ze stopami do masażysty. Podsumowując, musisz mieć zgiętą nogę w kolanie (w lewo lub w prawo, w zależności od dotkniętego obszaru) nad drugą, prostą, nogą i lekko pociągając, próbując skorygować ukośną pozycję miednicy.
Podczas wykonywania terapeutycznego masażu i gimnastyki dziecięcej ruchy metodologa powinny być delikatniejsze i ostrożniejsze niż przy wykonywaniu tych samych technik u dorosłych. Na przykład klepanie powinno odbywać się najpierw z tyłu półgiętego palca, potem dwóch lub więcej. Ręka masażysty powinna poruszać się tylko w stawie nadgarstka, a nie w łokciu, tak aby tylko ciężar ręki, a nie przedramię, oddziaływał na ciało dziecka.
Podczas wykonywania masażu noworodkowego metodolog nie powinien używać żadnych wazelinowych proszków, które przyczyniają się do zanieczyszczenia skóry dziecka. Ale podczas masowania wyczerpanego dziecka, które jest suche i wrażliwe na najdelikatniejsze dotknięcie, skórę dłoni masażysty należy naoliwić sterylną wazeliną. Użycie wazeliny zostaje przerwane po tym, jak skóra dziecka osiągnęła normalny stan.
Nie można utrzymać masażu, jeśli dziecko jest nadmiernie podniecone lub niegrzeczne, ponieważ jego nerwowość doprowadzi do hipertoniczności mięśni zginaczy i zahamowania odruchów. Przede wszystkim trzeba znaleźć i wyeliminować przyczynę złego samopoczucia dziecka (głód, naruszenie reżimu, lęk na widok innych), a dopiero potem przejść do procedury, podczas której trzeba delikatnie z nim porozmawiać, tworząc pozytywny ton emocjonalny.
Przed i po masażu dziecko powinno być owinięte w pieluchę, ponieważ małe dzieci nie mają wystarczająco rozwiniętej funkcji regulacji ciepła skóry.
KRZYWA GRUCZOŁOWEGO
W przypadku mięśni krzywy głowa dziecka jest nieustannie przechylana w kierunku dotkniętego mięśnia. Z wyraźną krzywą szyją często obserwuje się asymetrię twarzy, czaszki lub obręczy barkowej (po stronie dotkniętej łopatki i obojczyka znajdują się powyżej). Przyczynami tej choroby są niedorozwój mięśni mostkowo-obojczykowo-sutkowych, przy pomocy których człowiek wykonuje różne ruchy głowy lub urazu kręgosłupa szyjnego. W przypadku tego typu choroby leczenie należy rozpocząć w wieku 2-3 miesięcy, stosując:
leczenie według pozycji;
masaż leczniczy i gimnastyka.
Leczenie według pozycji. Ważne jest, aby ciało dziecka leżało na łóżku symetrycznie, bezpośrednio w stosunku do głowy. Dziecko powinno leżeć na półsztywnym materacu, od pach do kolan dziecka powinny być umieszczone torby lub "rolki" koca. Dziecko należy częściej układać na boku. Jeśli dziecko śpi z boku kręcz szyi, pod jego głową umieszczona jest wysoka poduszka, ale jeśli leży po zdrowej stronie, poduszka w ogóle nie jest używana. Zaleca się często zmieniać dziecko, zbliżać się do jego łóżka nie z jednej strony, ale z różnych stron. Jednocześnie światło, zabawki, komunikacja z dorosłymi powinny pochodzić z dotkniętego mięśniem.
Możesz zapewnić dziecku prawidłową pozycję w łóżeczku ze specjalną stylizacją: gumowy pierścień owinięty w materiał (zamknięty pod tyłem głowy), a także miękkie worki z piaskiem (umieszczone na łóżku po obu stronach głowy lub na zgięciu barku powyżej obręczy barkowej). Należy pamiętać, że jeśli dziecko często się cofa, stosowanie stylizacji jest wykluczone.
Trzymaj dziecko w swoich ramionach lub po stronie chorej plecami do siebie, jednocześnie podtrzymując głowę dłonią, podnosząc ją w zdrowym kierunku. Albo weź to w swoje ręce, odwróć się do siebie, policzek, aby skierować głowę dziecka na obolałą stronę i przechyl lekko do zdrowej. Inny sposób: przycisnąć dziecko do piersi, podczas gdy ramiona niemowlęcia powinny znajdować się na tym samym poziomie co ramiona dorosłego; obróć główkę dziecka na chorą stronę, ustalając tę pozycję za pomocą swojego policzka.
Masaż leczniczy i gimnastyka. Rozprzestrzenianie się i obracanie od pleców do żołądka odbywa się zwykle po zdrowej stronie, ale można je również przeprowadzić po stronie kręczu szyi.
Klatka piersiowa Techniki relaksacyjne (głaskanie, tarcie) przeprowadza się po uszkodzonej stronie, najpierw w górnej klatce piersiowej, a następnie w dolnej.
Grudino-obojczykowo-wyrostek sutkowy. Głowa dziecka podczas masażu powinna być przechylona na bok kręczu szyi. Na zaatakowany mięsień można stosować jedynie techniki relaksacyjne: delikatne pociągnięcia (od wyrostka sutkowatego do obojczyka), pocieranie (wykonywane delikatnie, z małym wkładem), wibracje (wzdłuż mięśni).
Powrót. Głaszcząc, ocierając się o zdrową stronę. Po dotkniętej stronie wykonuje się głaskanie, wibracje, delikatne rozciąganie obręczy barkowej i tarcie, szczypanie, przebijanie, stukanie w okolicy łopatki.
Przybliżony kompleks masażu i gimnastyki (wiek dziecka od 2 do 3 miesięcy)
Wykonuj w ciągu 3-4 dni dziennie przez 5-10 minut.
1. I. p. - na wznak. Ogólne głaskanie rąk i nóg. Masaż piersi. Głaskanie i wibracyjny masaż mięśni szyi od strony kręczu szyi, Masuj mięśnie policzków po zdrowej stronie: głaskanie, tarcie, ugniatanie., Cor
ćwiczenia gimnastyczne na zakrętach przez ból i zdrową stronę. Głaskanie masażu mięśnia mostkowo-obojczykowego po obu stronach. Układanie na brzuchu.
2. I. p. - leży na brzuchu. Ogólny masaż pleców. Odruchowe czołganie. Głaszczący masaż pleców i szyi. Odbij tylne przedłużenie w pozycji po prawej i lewej stronie.
3. I. p. - leży na plecach. Głaskanie masażu brzucha. Powtórzyć triki szyi. Głaskanie i ćwiczenia refleksyjne stóp.
4. Na zakończenie kompleksu wykonywany jest głaskanie rąk i stóp.
Przepuklina pępkowa
Przepuklina pępkowa jest konsekwencją defektu w ścianie przedniej brzucha spowodowanego osłabieniem pierścienia pępowinowego. Według statystyk przepuklinę pępkową często stwierdza się u niemowląt, zwłaszcza wcześniaków. Może wystąpić w wyniku silnego kaszlu, zaparcia, długiego płaczu. Choroby, takie jak krzywica, hipotrofia, które zmniejszają napięcie mięśni, również stwarzają korzystne warunki do tworzenia przepuklin pępowinowych. Zewnętrznie przepuklina pępkowa objawia się okrągłym lub owalnym występem w okolicy pępkowego pierścienia, który łatwo wpasowuje się do jamy brzusznej. Często wraz z przepukliną dochodzi do rozbieżności mięśnia prostego brzucha z powodu osłabienia mięśni przedniej ściany jamy brzusznej.
W przyszłości, wraz z prawidłowym rozwojem dziecka, może wystąpić normalizacja czynności jelitowej, wystarczająca aktywność motoryczna, samoleczenie przepukliny pępkowej. Niemniej jednak niezwykle przydatne jest wykonywanie specjalnych ćwiczeń wzmacniających mięśnie przedniej ściany brzucha i wykonywanie tonizujących masaży brzucha.
Metody masażu i gimnastyki leczniczej
Od pierwszych dni życia połóż dziecko na brzuchu na kilka minut przed każdym karmieniem. W tej pozycji podnosi głowę, aktywnie porusza rękami i nogami, napinając mięśnie pleców i brzucha.
Masaż leczniczy można rozpocząć od 2-3 tygodni życia po leczeniu rany pępowinowej. Powinien być przeprowadzony w połączeniu z masażem ogólnym. Wszystkie ćwiczenia gimnastyki leczniczej powinny być wykonywane tylko po repozycji przepukliny i przymocowaniu jej bandażem (taśma klejąca). Jeśli przepukliny nie można ustawić prawidłowo, wówczas podczas zabiegu należy utopić ją jedną ręką, naciskając palcami, a drugą ręką wykonywać ruchy masażu.
Techniki masażu przepuklinę pępkową: okrągłe głaskanie brzucha w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara; kontratakowanie; głaskanie mięśni skośnych; tarcie
brzuch (wykonane od jednego miesiąca życia); mrowienie wokół pępka. Wszystkie techniki masażu mające na celu poprawę napięcia mięśni ściany brzucha powinny być na przemian z kojącym okrągłym głaskaniem. Dla dzieci w wieku 4-5 miesięcy zaleca się "unoszenie" na plecach; siadając ze wsparciem dla ramion wyprostowanych i zabranych; siedzenie ze wsparciem dla zgiętych ramion; niezależne zwroty od pleców do żołądka. Starszym dzieciom zaleca się siadanie z podporą na pierścienie, z jednej strony, bez wsparcia; intensywne zginanie kręgosłupa; podnoszenie wyprostowanych nóg; zakręty i wyprostowanie ciała; ćwiczenie "weź zabawkę z krzesła".
Zgodnie z zaleceniem lekarza, możesz wykonać akupresurę: za pomocą wyprostowanych palców szybko i gwałtownie naciskaj punkty wokół pępka, co powoduje napięcie mięśni i skurcz przepukliny.
Przybliżony kompleks masażu leczniczego i gimnastyki z przepukliną pępkową dla dzieci w wieku poniżej 4 miesięcy
Najpierw należy odruchowo przytrzymać ciało dziecka (poziome) w pozycji leżącej na boku. Ćwiczenie powinno trwać kilka sekund na przemian z prawej i lewej strony.
Następnie trzeba obrócić dziecko z pozycji pół-pionowej do poziomej. Ćwiczenie powinno odbywać się na kolanach osoby dorosłej lub na stole przygotowanym wcześniej do masażu (patrz rozdział "Wymagania higieniczne"). Jednocześnie odrzucając tylną część tułowia dziecka, należy upewnić się, że głowa dziecka nie opada.
Następnie należy wykonać odruch przytrzymujący ciało dziecka na wadze (poziomo) w pozycji z tyłu - "postawa pływaka".
Następnie wykonaj dziecko z pleców do żołądka z pomocą osoby dorosłej.
Dalszy odruch czołgania się na brzuchu.
Podsumowując, układanie piłki w pozycji z tyłu.
SAMOLOT
Odkształcenie stopy, wyrażone w prostowaniu łuku podłużnego i zamocowaniu go w wyznaczonym położeniu, nazywa się płaskostopiem (ryc. 305 a, b).
Rysunek 305. Ślady stóp: a - stopa zdrowej osoby, b - stopa pacjenta z płaskostopiem.
Aby określić płaskostopie, konieczne jest zrozumienie struktury jęków (ryc. 306).
Stopa składa się z dużej liczby kości, które tworzą dwa łuki: przednio-tylny i boczny. Przednio-tylny łuk stopy, skurczony przez ścięgna i mięśnie, które podnoszą wewnętrzną stronę stopy, pełni przede wszystkim funkcję "sprężystą", redukując drżenie ciała podczas ruchu i zapewnia chód pewności i miękkości. Sklepienie boczne (jest cieniowane na rysunku) wznosi się do wewnątrz. Pełni on głównie funkcje podtrzymujące, co w połączeniu z funkcją łuku przednio-tylnego decyduje o użyteczności całej stopy.
Stopa jest utrzymywana w określonej pozycji ze względu na mięśnie umiejscowione na plecach i powierzchni podeszwy oraz więzadła. Mięśnie tylnej części stopy są znacznie słabsze niż mięśnie podeszwy, które biorą udział w utrzymywaniu łuków stopy i w dużej mierze zapewniają jej właściwości sprężyste. Normalna wysokość łuku stopy jest utrzymywana zarówno aktywnie, jak i biernie. Kości i więzadła opierają się ruchowi stawu stopy poza dopuszczalną amplitudą, a zatem są bierną siłą wspierającą fizjologiczne położenie stopy. Główna rola w utrzymaniu pozycji stopy i jej funkcji należy do mięśni. Kurcząc się i wydłużając, zmieniają kształt stopy.
Stopa dziecka jest krótsza i szersza niż u dorosłego, zwężona w okolicy pięty, palce rozchodzą się promieniście. U dzieci poniżej 3 roku życia stopa jest płaska, łuk jest obniżony, dlatego podczas chodzenia dziecko szybko się męczy. Przy normalnym rozwoju w miarę upływu czasu stopa uzyskuje prawidłową formę. Ale czasami w wyniku osłabienia mięśni spowodowanego paraliżem, niedowładami, urazami spowodowanymi ciężkimi chorobami lub znacznym wzrostem obciążenia mięśni i więzadeł kończyn dolnych, łuk stopy spłaszcza się. Zdrowa osoba z ładunkiem na wewnętrznym łuku stopy lekko się wyprostowała, ale wraz z ustaniem ciśnienia jego krzywe szybko wracają do normy. W przypadku płaskich stóp oryginalna krzywizna łuku wewnętrznego nie jest w pełni przywrócona.
Szczególnie często u dzieci występuje płaska stopa, co powoduje, że funkcja podporowa nóg gwałtownie się zmniejsza, a pozycja miednicy i kręgosłupa zostaje zakłócona. To z kolei prowadzi do wad postawy, może powodować deformację kręgosłupa i osłabić działanie całego układu mięśniowo-szkieletowego.
Płaskie stopy mogą być wrodzone lub nabyte. Objawy wrodzonego płaskostopia są płaską podeszwą, lekko obróconą na zewnątrz stopy. Takie dziecko jest złe, a kiedy chodzenie szybko się męczy.
Flatfoot może być:
- porażenie, rozwijające się w wyniku porażenia lub niedowładu mięśni nogi, stopy (porażenie mózgowe, zapalenie poliomyelitis, itp.);
- traumatyczne w wyniku urazu kości lub mięśni stopy;
- statyczne, obserwowane w otyłości, osłabienie mięśni kończyn dolnych, upośledzenie dopływu krwi do kończyn dolnych z powodu anemii lub innych przyczyn, noszenie szerokich lub, przeciwnie, wąskich butów, chorób przewlekłych, które osłabiają ciało, częste bóle głowy (stąd szybkie zmęczenie i słabe wyniki w szkole) .
Flatfoot manifestuje się na różne sposoby: niektórzy nawet tego nie zauważają, inni skarżą się na ból stopy, dolnej nogi, kostki, stawów kolanowych. Ale nie zawsze silny ból odpowiada ciężkiej postaci choroby.
Kultura fizyczna i sport w połączeniu z działaniem czynników naturalnych (słońce, powietrze, woda) są prostymi, przystępnymi cenowo i niezawodnymi środkami zapobiegania i leczenia płaskostopia. Ponadto, buty mają duże znaczenie: w przypadku braku choroby musi zawsze odpowiadać rozmiarowi stopy, a jeśli jest obecny, mieć podbicie podudzia - wkładkę o specjalnym kształcie.
Jako środek zapobiegawczy możesz uczyć swoje dziecko różnych gier z elementami korekcji, co w ciekawej formie pozwoli dziecku wzmocnić umiejętność prawidłowej postawy. Oferujemy dwie opcje takich gier:
Piętnaście z vis. Dzieci się rozpraszają. Prowadzi dla nich bieg, próbując kogoś zniszczyć. Niemożliwe jest dostrzeżenie kogoś, kto przykuca na palcach, prostuje plecy, ugina łokcie, ściska palce, rozciąga palce wskazujące w górę.
Piętnaście z łykiem. Dzieci się rozpraszają. Możesz "uciec" od kierowcy, stojąc na palcach i podnosząc ramiona do góry. Ten, kto się poplamiony, staje się kierowcą.
CONGENITAL COSOLAPOST
Wrodzona stopa końsko-szpotawa jest przykurczem stawów stopy, w wyniku czego dochodzi do zerwania więzi między kościami i do wystąpienia dużych zmian w mięśniach. Głównymi objawami stopy końsko-szpotawej są supinacja stopy - obracanie podeszwy w kierunku środkowym poprzez podniesienie wewnętrznej krawędzi stopy i obniżenie zewnętrznej, wprowadzenie stopy w przednią część, podeszwowe zgięcie stopy, znaczne ograniczenie ruchomości stawu skokowego. Stopa szponiasta najczęściej jest dwustronna. Według statystyk ta wada najczęściej występuje u chłopców.
Kiedy dziecko zaczyna chodzić, opierając się na zranionej stopie, jego deformacja wzrasta, a kształt i funkcja całej nogi zostaje zakłócona. Z tego pogorszenia
postawa i chód. Dopiero w młodym wieku, kiedy mięśnie i więzadła dziecka są elastyczne i sprężyste, jest największym prawdopodobieństwem doprowadzenia stopy do właściwej pozycji. W tym celu stosuje się cały szereg działań, które obejmują, oprócz leczenia ortopedycznego, masaże i gimnastykę leczniczą.
Metody masażu i ćwiczenia terapeutyczne z wrodzoną stopą końsko-szpotawą
1. Masaż specjalny i ćwiczenia korekcyjne powinny być wykonywane na tle ogólnego masażu wzmacniającego i gimnastycznego, odpowiadającego wiekowi i rozwojowi dziecka. Na przykład, aby złagodzić wewnętrzne i tylne grupy mięśni nóg, w których występuje zwiększony ton, należy zastosować głaskanie, potrząsanie mięśniami, rozciąganie za pomocą wibracji. Aby wzmocnić rozciągnięte i osłabione przednie i zewnętrzne grupy mięśni nogi, powinieneś stosować bardziej energiczne techniki: tarcie, ugniatanie, stukanie.
2. Wszystkie ćwiczenia powinny być wykonywane w połączeniu z masażem, wykonywanym bez nacisku, aby dziecko nie odczuwało bólu. Dobry efekt daje trzymanie specjalnych ćwiczeń terapeutycznych po zabiegach termicznych.
3. Kompleks masażu i gimnastyki powinien zawierać następujące techniki:
- ruchy obrotowe stopy na zewnątrz (wzdłuż osi podłużnej), które należy wykonywać bardzo ostrożnie, stopniowo obniżając wewnętrzną i podnosząc zewnętrzną krawędź stopy;
- aby wyeliminować unoszenie przedniej części stopy jedną ręką, aby przymocować stopę dziecka w kostce, a druga ręka delikatnie wykonywać ruchy prostujące, stopniowo zabierając przednią stopę na zewnątrz;
- aby rozciągnąć ścięgno pięty i wyeliminować zgięcie podeszwowe stopy, dziecko należy położyć na brzuchu, zgiąć nogę w stawie kolanowym, trzymając golarkę jedną ręką, delikatnie nacisnąć stopę dziecka drugą ręką, zginając ją do tyłu. Od i. n. - leżąc na plecach: jedną ręką dociskać goleni dziecka do powierzchni ciała, mocując je w kostkach, drugą chwytając stopę tak, aby dłoń spoczywała na podeszwie, a następnie delikatnie zginać stopę do tyłu, jednocześnie naciskając na jej zewnętrzną krawędź połączenie zgięcia stopy z jednoczesną akupresurą w jej przejściu od tylnej stopy do goleni).
Wrodzone zwichnięcie stawu biodrowego, dysplazja stawu biodrowego
Głównym objawem wrodzonego zwichnięcia stawu biodrowego (dysplazja stawu biodrowego) jest ograniczenie biernego uprowadzenia biodra. Obecność choroby u dziecka jest sprawdzana w następujący sposób:
1. Pasywne porwanie stawów biodrowych. Powinieneś położyć dziecko na plecach, zgiąć nogi w biodrach i stawach kolanowych pod kątem prostym i delikatnie rozłożyć biodra na boki. W przypadku uszkodzenia stawu jest ono ograniczone przez dotknięte połączenie. Możliwe jest określenie ograniczenia ruchu i położenia dziecka na brzuchu podczas zginania nóg, tak jak podczas raczkowania.
2. Ocena symetrii fałdów subotroficznych i fałd na biodrach. Trzeba położyć dziecko na brzuchu, wyprostować nogi i dokładnie rozważyć symetrię fałd: asymetria fałd na udach i pośladkach jest częstym objawem uszkodzenia stawu biodrowego.
Jeśli podejrzewasz, że obecność choroby powinna natychmiast skontaktować się z ortopedą.
Leczenie według pozycji. Chirurg ortopeda nakłada szynę, a rodzice z kolei powinni ściśle przestrzegać jego zaleceń. Jeśli użycie opon nie jest konieczne, należy zastosować szeroką diapotencję, która jest wykonywana w następujący sposób: dwa pieluchy muszą być złożone kilka razy i złożone między nogi dziecka, zgięte w stawach biodrowych i kolanowych i odłożyć na bok 60-80 stopni. W tej pozycji stopy dziecka powinny być zabezpieczone trzecią pieluchą lub spodniami.
Noś dziecko w ramionach, trzymając go jedną ręką za plecami, drugą - pod pośladkami. W tym przypadku dziecko musi z szeroko rozstawionymi nogami obejmować tors dorosłego. Nie trzeba nosić dziecka "na koniu" po stronie dorosłego, ponieważ w takiej pozycji ciało dziecka jest asymetryczne).
Masaż leczniczy i gimnastyka. W przypadku wrodzonego zwichnięcia dysplazji stawu biodrowego i biodrowego masaż można wykonywać wyłącznie za zgodą ortopedy. Dotyczy to w szczególności kompleksów masażu, które obejmują takie ćwiczenia, jak odruch "chodzenie", "taniec" i przysiady. W przypadku leczenia dziecka z oponą ortopedyczną, masaż i ćwiczenia powinny być wykonywane w zakresie dozwolonym przez stolec.
Aby rozluźnić mięśnie bioder, możesz wykonać akupresurę z jednoczesnym porwaniem nóg: użyj podkładki wskaźnika lub środkowego palca, aby delikatnie nacisnąć w stawie biodrowym, a następnie przesuń zgiętą nogę dziecka na zewnątrz, łącząc ten ruch z delikatnym drżeniem. Możesz zastosować wibracyjny masaż wewnętrznych ud: kołysząc miednicą dziecka leżącego na podporze, na wadze.
Ćwiczenia w ciepłej wodzie są przydatne: podtrzymując dziecko pod klatką piersiową i brzuchem, należy przynieść je do ściany wanny, próbując zgiąć nogi. Podczas kąpieli możliwe są również odruchy "chodzenia" i "tańczenia" (w wodzie obciążenie osiowe stawu biodrowego jest mniejsze). Gdy dziecko pływa w jamie brzusznej, możliwe jest przeprowadzenie wzmacniającego masażu mięśni pośladkowych poprzez działanie na punkty znajdujące się w środku fałd podskórnych.
Przybliżony kompleks masażu i gimnastyki dla dzieci w wieku od 2 tygodni do 3 miesięcy
Techniki gimnastyki leczniczej i masażu stóp należy powtarzać każdorazowo 10-15 razy z pieluszkami.
1. I. p. - na wznak. Należy wykonać ogólny masaż ramion, nóg i brzucha.
2. I. p. - leży na brzuchu. Należy rozłożyć dziecko na brzuchu z rozwiedzionymi nogami i masować tylne zewnętrzne powierzchnie nóg: głaskanie, tarcie, a następnie na przemian przekierowywanie zagiętych nóg dziecka na boki (jakby pełzające) z mocowaniem miednicy.
Następnie należy obrócić plecy i okolice lędźwiowe. Masowanie okolicy lędźwiowej (głaskanie i tarcie), pośladki (głaskanie, pocieranie, techniki stymulacyjne - piszczenie, stukanie palcami), obszar stawu biodrowego (okrągłe głaskanie, tarcie) i łukowato wygięta powierzchnia nóg. Następnie powinno nastąpić uprowadzenie pochylonych nóg na bok (jak podczas pełzania). I wreszcie - "wznieść się".
3. I. p. - leży na plecach. Konieczne jest wykonanie masażu przedniej zewnętrznej powierzchni nóg: głaskanie, pocieranie w połączeniu z metodami rozluźnienia mięśni uda przywodziciela, zginanie nóg dziecka w stawach kolanowych i biodrowych oraz miękkie, plastyczne rozcieńczenie ud. Zawsze należy pamiętać, że rozkładając biodra nie należy dopuszczać nagłych ruchów, aby nie powodować bólu podczas odruchu mięśni biodrowych i negatywnej reakcji dziecka na zabieg.
Następnie powinna następować rotacja stawu biodrowego: jedną ręką należy przymocować staw biodrowy, a drugą ręką delikatnie uścisnąć kolano dziecka i lekko naciskając stopniowo wykonywać ruchy uda wzdłuż osi (miękki nacisk głowy kości udowej na panewkę) ) pusty). Następnie masaż stóp: tarcie, ugniatanie.
Następnie powinieneś wykonać ćwiczenia refleksyjne dla stóp. Ćwiczenia w pozycji dziecka leżącego na brzuchu i plecach za pomocą piłki są zalecane do treningu funkcji podparcia stóp, podczas gdy podpórka dla stóp jest tworzona ręcznie lub piłką. Zabieg kończy się masażem klatki piersiowej.
CHOROBY I USZKODZENIE CENTRALNEGO UKŁADU NERWOWEGO
Upośledzona funkcja centralnego układu nerwowego jest najczęstszą patologią wczesnego dzieciństwa. Aby w porę wykryć nieprawidłowości w rozwoju zdolności umysłowych i motorycznych dziecka, konieczne jest stałe monitorowanie go.
3-4 miesiące. Całkowicie rozebrany dziecko nałożył na brzuch. Zdrowa ma
niedźwiedź jest w stanie utrzymać głowę przez kilka minut i swobodnie się obracać
ułóż je na boki. Czyniąc to, musi polegać na noszonych przedramionach
naprzód Skrzynia jest nieznacznie podniesiona ponad powierzchnię stołu. Żołądek i miednica mocno
przyciśnięty do stołu. Biodra lekko rozwiedzione, nogi uniesione. Tors - prosty
mój Następnie musisz wyprostować nogi dziecka i sprowadzić je, a następnie sprawdzić
czy fałdy pośladkowe i podkolanowe są symetryczne. Również w tym wieku rebe
Nok powinien swobodnie obrócić głowę w obie strony. Zgięcie stawu kolanowego
WA powinno nastąpić łatwo bez oddzielenia miednicy od powierzchni stołu. Jeśli umieścisz
asymetrię ciała i głowy, należy natychmiast skontaktować się z pediatrą
lub neurologa.
6-7 miesięcy. Zdrowe dziecko leżące na brzuchu opiera się na wyciągniętych ramionach, szczotka jest dobrze otwarta. Skrzynia jest uniesiona nad powierzchnię stołu. Brzuch i miednica przyciśnięte do stołu. Nogi są rozstawione, kolana zgięte, nogi łatwo uniesione. Głowa obraca się swobodnie we wszystkich kierunkach. Wizualnie kręgosłup zajmuje środkową pozycję, nie zbaczając ani w prawo, ani w lewo. Leżąc na plecach, bawi się rękami i nogami, a jego ruchy są skupione i skoordynowane. Dzieciak próbuje samodzielnie odwrócić się od pleców do brzucha.
9-10 miesięcy. Dziecko zaczyna czołgać się na czworakach tam iz powrotem, może przenieść swoją wagę z rąk do stóp, usiąść na własną rękę. Kiedy siedzi, jego plecy powinny być proste. Dziecko próbuje stać, trzymając podparcie i poruszać nogami. Konieczne jest zapewnienie, aby w pozycji stojącej jego stopy były umieszczone równolegle do siebie, a cała powierzchnia podeszwy stykała się z powierzchnią podpory.
Ważnym etapem rozwoju układu nerwowego są pierwsze 2-3 lata życia dziecka. W tym czasie najbardziej intensywnie uformowane zdolności ruchowe, podstawy aktywności umysłowej. Większość dzieci z chorobami ośrodkowego lub obwodowego układu nerwowego zakłóca funkcję ruchu i tkankę troficzną. Masaż drażni obwodowe receptory, przez które wpływają na centralny układ nerwowy. Dlatego też masaż i gimnastyka jako czynnik podrażniający są niezwykle niezbędne w leczeniu tego typu chorób. Gimnastyka i masaż są stosowane w połączeniu z imprezami ortopedycznymi, fizjoterapią, leczeniem farmakologicznym.
Techniki masażu i gimnastyki
Przy wyborze ćwiczeń należy wziąć pod uwagę wiek i możliwości dziecka.
Wzmocnienie mięśni ciała. Stosowane są wszystkie techniki masażu klasycznego w połączeniu z masażem punktowym (metoda stymulująca).
Masaż zaczyna się od vykladyvaniya na brzuchu. Następnie należy wykonać zakręty z boku z odruchowym przedłużeniem kręgosłupa.
Następna jest postawa "pływaka", odruch czołgania, wyprostowanie pleców podczas "pływania" na brzuchu (rys. 307).
Następnie "lot" na brzuchu (ryc. 308).
Następnie należy położyć piłkę w pozycji na brzuchu przy pomocy stóp (ryc. 309).
Następnie - podnoszenie nóg zwisało ze stołu za pomocą stymulujących technik akupresury (ryc. 310).
Następnie należy podążać za zboczami pozycji stojącej i intensywnym ugięciem kręgosłupa (ryc. 311).
Na zakończenie kompleksu - "weź zabawkę" (patrz rozdział 4 "Ćwiczenia gimnastyczne i masaż dla dzieci od 9 do 12 miesięcy, ćwicz" Most ").
Dzięki asymetrii napięcia mięśni tułowia i kończyn. Na tle ogólnego wzmocnienia należy stosować ćwiczenia oddechowe, a także ćwiczenia i techniki masażu, które stymulują stopniowy (wiek) rozwój aktywności psychomotorycznej, sferę emocjonalną, specjalne techniki masażu, ćwiczenia terapeutyczne, a także leczenie pozycyjne.
1. Relaksacja zginaczy po stronie dotkniętej chorobą: mięśnie szyi, mięśnie piersiowe, trądzik, dłuto latissimus, mięśnie jelita krętego, pośladki, przywodziciele ud, mięśnie łydek. Zastosuj takie techniki masażu jak głaskanie, lekkie tarcie, wibracje, filcowanie i akupresura (metoda relaksacyjna).
Rysunek 310.
2. Masaż ujędrniający prostowniki mięśni pleców (techniki klasyczne i akupresura - metoda toniczna), który odbywa się bardziej intensywnie po stronie zdrowej.
3. Ćwiczeniom specjalnym w połączeniu z relaksacyjnymi technikami masażu: wibracjami dotkniętych mięśni tułowia i nóg, a także mizdowaniem w różnych kierunkach towarzyszy rozciąganie mięśni. Dziecko leży na plecach ze stopami do masażysty. Podsumowując, musisz mieć zgiętą nogę w kolanie (w lewo lub w prawo, w zależności od dotkniętego obszaru) nad drugą, prostą, nogą i lekko pociągając, próbując skorygować ukośną pozycję miednicy.
