Być może to stwierdzenie wyda się kontrowersyjne, ale nasze ponad 20-letnie doświadczenie w szkoleniu i życiu w sportach siłowych dowodzi, że idealnie obliczony i systematycznie wdrażany plan diety pozwala ci iść naprzód nawet z błędami metodycznymi i niewykwalifikowanym wsparciem farmaceutycznym. W rzeczywistości możemy śmiało powiedzieć, że odżywianie jest czynnikiem decydującym o sukcesie lub porażce.
Wielu sportowców ma absolutnie błędną opinię, że farmakologia, w szczególności sterydy androgenne i anaboliczne, może zastąpić kompetentny program żywieniowy lub przynajmniej zrekompensować błędy w diecie. Z całą odpowiedzialnością twierdzimy, że nie było możliwe zbudowanie imponujących mięśni i rozwinięcie solidnej siły za pomocą tabletek, zastrzyków i powietrza.
Zarzuty urzędników ds. Bezpieczeństwa sportowców, że mają genetycznie niską wrażliwość na sterydy anaboliczno-androgenne, wynikają właśnie z faktu, że ci ludzie ignorują część odżywczą programu treningowego. Bardzo łatwo nazwać siebie „twardym” i narzekać, że żadne sztuczki nie pomagają przesunąć masy mięśniowej o co najmniej kilogram plus. O wiele trudniej jest zrozumieć przyczyny tego zjawiska, wyeliminować je i zacząć postępować w ramach swoich możliwości genetycznych.
Chciałbym szczególnie podkreślić, że stosowanie silnych farmakologicznych środków anabolizujących tworzy w organizmie specjalną anaboliczną matrycę metabolizmu. Stawia to wysokie wymagania jakościowego i ilościowego składu diety, a także rytmu i diety. Pula aminokwasów musi być zwiększana co 2,5-3 godziny. W przeciwnym razie organizm sam go zwiększy, wykorzystując materiał białkowy narządów miąższowych - głównie wątrobę i nerki. Zamiast aminokwasów usuwanych przez organizm, natychmiast dodaje się tłuszcz, co prowadzi do rozwoju zwyrodnienia tłuszczowego narządów miąższowych, zwłaszcza wątroby. Jest mało prawdopodobne, aby taka perspektywa przyczyniła się do zachowania zdrowia, nie wspominając o wzroście wyników sportowych.
Oczywiście, stworzenie kompetentnego programu żywieniowego, który w pełni spełnia ten etap szkolenia i skrupulatnie go realizuje, jest bardzo trudnym zadaniem, wymagającym nie tylko wiedzy, ale także ogromnej siły woli i znacznych zasobów finansowych. Jednak przy silnej motywacji możliwe jest nawet przy ograniczonych środkach stworzenie diety, która z pewnością przyczyni się do postępu.
Lata lekkiej postawy wobec żywienia sportowców w naszym kraju spowodowały poważne szkody w sporcie w ogóle, aw szczególności w nauce żywienia sportowego. Ponadto nieodpowiedzialna propaganda kulturystyki jako sportu masowego, która nie wymaga specjalnego podejścia naukowego (zgodnie z zasadą „weź cięższy hantle i wykonuj więcej powtórzeń”), znalazła odzwierciedlenie w praktyce żywieniowej kulturystów. Nie bez powodu do niedawna poziom tego sportu w naszym kraju był najniższy nie tylko na świecie, ale nawet w Europie Wschodniej - dawne kraje obozu socjalistycznego pozostawiały nas daleko w tyle. Na szczęście czasy się zmieniają, a zwycięstwa naszych sportowców na międzynarodowych zawodach dają nadzieję, że ich przykład jest odzwierciedleniem nowego podejścia zarówno do procesu treningowego, jak i żywieniowego.
Tak więc program dietetyczny musi dokładnie odpowiadać celom i celom fazy treningowej, w której jest stosowany. Ale to nie wszystko. Bardzo ważne jest maksymalne wykorzystanie nie tylko składników odżywczych pochodzących z pożywienia, ale także funkcjonalności przewodu pokarmowego. Dlatego konieczne jest osiągnięcie dokładnego dopasowania treningowego, diety i fizjologii. Można to zrobić tylko poprzez zastosowanie schematu zmienności w szkoleniu, w stosowaniu wsparcia farmakologicznego iw żywieniu.
Wiele napisano o dietetycznej stronie kulturystyki - nie opublikowano ani jednego magazynu kulturystycznego bez artykułu o odżywianiu czy suplementach diety. Niemniej jednak nie przeprowadzono jeszcze poważnych badań, a jeśli zostały one przeprowadzone, wyniki nie zostały opublikowane. Ponadto mamy wszelkie powody, aby podejrzewać, że wiele publikacji na temat ekstremalnej skuteczności niektórych diet lub suplementów diety było inspirowanych przez producentów odżywek sportowych. Może być tak, że w rzeczywistości nie są one bardziej skuteczne niż proste, ale wysokiej jakości mieszaniny białek, węglowodanów i innych składników odżywczych. W związku z tym nie chodzi o same dodatki do żywności, ale o właściwą strategię stosowania ich w odpowiedniej ilości, kombinacji i we właściwym czasie.
Dział badawczy firmy EAM Sport Service w ciągu ostatniego roku usiłował umieścić tę pracę na odpowiednim poziomie naukowym. W rezultacie uzyskano interesujące dane, które w pewnym stopniu obalają ustaloną opinię o ograniczonej zdolności organizmu do wchłaniania białka jako głównego składnika tkanki mięśniowej.
Poniżej przedstawiamy przebieg naszych myśli i główne wyniki. Tak więc, aby zbudować masę mięśniową, potrzebujesz przynajmniej tworzywa sztucznego, katalizatorów reakcji biochemicznych, które wchodzą do ciała z zewnątrz (witaminy i pierwiastki śladowe), a także energii potrzebnej do tej konstrukcji. Pomijamy czynnik optymalnego efektu treningu.
Każdy program żywieniowy ma dość proste i jasne parametry: kaloria (codziennie), skład jakościowy głównych makroskładników odżywczych, a także stosunek procentowy tych makroskładników (najczęściej przez liczbę kalorii pochodzących z nich dziennie). Zwykle wskazuje to również na monotonię lub cykliczność treści kalorycznej i składu jakościowego oraz czas trwania jednego lub drugiego planu żywieniowego. Najczęściej ostatni parametr charakterystyki czasowej pokrywa się z czasem trwania wyspecjalizowanego mezocyklu, dla którego ten plan składników odżywczych został przygotowany. O trudności z przenoszeniem suchych liczb procentowych, gramowych, miligramowych i litrowych z papieru na prawdziwą mowę nie chodzi o motywację. Jak powiedział Dorian Yeats: „Aby zwiększyć masę mięśniową, jestem gotów zjeść żywą żabę,
Teraz rozważ to bardziej szczegółowo. Na początek pragniemy zauważyć, że wzorce dietetyczne w dniu szkolenia oraz w dni wolne od treningu powinny, naszym zdaniem, być różne. Powody tego są następujące: po pierwsze, ciało wydaje znacznie więcej energii na regenerację po treningu i wzrost mięśni niż na zaopatrzenie w energię samego treningu; po drugie, energia do wykonywania pracy mięśniowej i procesów regeneracyjnych i superkompensacyjnych (wzrost masy mięśniowej) jest uzyskiwana przez organizm z różnych źródeł. Podczas wykonywania intensywnej pracy mięśniowej, która odbywa się w warunkach beztlenowych z utworzeniem pewnego długu tlenowego, głównym źródłem ATP są węglowodany, a raczej glukoza. Głównymi drogami do żywicy ATP są mechanizm fosfogeniczny i glikoliza beztlenowa. W dniach odpoczynku, podczas procesów regeneracji i wzrostu mięśni tylko dwadzieścia procent energii pochodzi z węglowodanów, a osiemdziesiąt procent ciała otrzymuje z białek i lipidów, a dokładniej z wolnych kwasów tłuszczowych. Z tego powodu logiczne będzie nie tylko zwiększenie zawartości tłuszczu w diecie, ale także nieznaczne zwiększenie poziomu wolnych kwasów tłuszczowych we krwi za pomocą miękkich leków mobilizujących tłuszcz, takich jak L-karnityna. Aby zmaksymalizować produkcję ATP (produkcja energii), konieczne jest wzmocnienie sprzężenia oddechowego i fosforylacji na błonach mitochondrialnych za pomocą leków, takich jak hipoksen lub pirogronian, lub poprzez lekkie ćwiczenia aerobowe. Z tego powodu logiczne będzie nie tylko zwiększenie zawartości tłuszczu w diecie, ale także nieznaczne zwiększenie poziomu wolnych kwasów tłuszczowych we krwi za pomocą miękkich leków mobilizujących tłuszcz, takich jak L-karnityna. Aby zmaksymalizować produkcję ATP (produkcja energii), konieczne jest wzmocnienie sprzężenia oddechowego i fosforylacji na błonach mitochondrialnych za pomocą leków, takich jak hipoksen lub pirogronian, lub poprzez lekkie ćwiczenia aerobowe. Z tego powodu logiczne będzie nie tylko zwiększenie zawartości tłuszczu w diecie, ale także nieznaczne zwiększenie poziomu wolnych kwasów tłuszczowych we krwi za pomocą miękkich leków mobilizujących tłuszcz, takich jak L-karnityna. Aby zmaksymalizować produkcję ATP (produkcja energii), konieczne jest wzmocnienie sprzężenia oddechowego i fosforylacji na błonach mitochondrialnych za pomocą leków, takich jak hipoksen lub pirogronian, lub poprzez lekkie ćwiczenia aerobowe.
Aby aktywnie budować masę mięśniową, Twoje dzienne spożycie kalorii nie powinno być niższe niż 50 kcal na kilogram dziennie, a jeśli twoja waga przekracza 110 kg, to 60 kcal / kg / dzień. Oczywiście mówimy tylko o bardzo poważnie uprawiających się sportowcach, procent tłuszczu podskórnego, w którym nie przekracza 14%. W dni treningowe dystrybucja main.ma-konutriekts wygląda następująco: 30% dziennych białek pokrywających kalorie, 60% - węglowodanów, 10% - tłuszczów. Lub 30% - białka, 55% - węglowodany, 15% - tłuszcze. B dni wolne od treningu: 20% - węglowodany, 50% - białka, 30% - tłuszcze. Stosunek tłuszczów wielonienasyconych i wielonienasyconych wynosi trzy do jednego zarówno w dniach treningowych, jak iw dniach odpoczynku.
Należy pamiętać, że dzienny udział białek wykracza poza zakres wszystkich tradycyjnych zaleceń. Jednak ostatnie badania wykazały, że podczas uprawiania sportów siłowych znaczna część białka idzie na pokrycie zużycia energii zarówno podczas treningu, jak iw okresie regeneracji. Metabolizm w ciele zostaje odbudowany i praktycznie nic nie można na to poradzić i nie ma sensu. Konieczne jest zwiększenie spożycia wapnia do 3 g dziennie, a także spożytkowanie wody do 4-5 litrów dziennie. Oczywiście, wymagania te można spełnić tylko poprzez zastosowanie schematu prywatnego żywienia frakcyjnego - co najmniej 6-8 razy dziennie, przy obowiązkowym stosowaniu dodatków do żywności.
Taki program diety trwa trzy tygodnie, po czym zawartość kalorii zostaje zmniejszona o 1000 kcal / dzień przez dziesięć dni. Rozkład głównych składników odżywczych według kaloryczności powinien być następujący: 35% białek, 55% węglowodanów, 10% tłuszczów. Ten stosunek należy obserwować zarówno w dni treningowe, jak iw dni odpoczynku.
Ten rodzaj cyklicznej diety trwa przez cały okres aktywnego zestawu masy mięśniowej. Należy zauważyć, że działa najbardziej efektywnie w połączeniu z pewnym rodzajem programu szkoleniowego, którego podstawy opisano w rozdziale 6.
Niedawno sportowcy, dietetycy sportowi, apologeci „zdrowego stylu życia” dyskutowali o szkodliwości dodatków do żywności i możliwości kompetentnego skomponowania kompletnej diety dla sportowców uprawiających energię i kulturystów opartych wyłącznie na produktach naturalnych na stronach prasy i w Internecie. Nawet zawodowi sportowcy nie są w stanie stworzyć takiej diety, a tym bardziej jej używać. Po pierwsze, prawie niemożliwe jest osiągnięcie odpowiedniego stosunku białek, tłuszczów i węglowodanów przy użyciu wyłącznie naturalnych produktów. Po drugie, gdy pracujemy nad zwiększeniem masy mięśniowej, stosuje się dawki dzienne z kaloryczną zawartością do 7-10 tys. Kalorii, a objętość i waga obliczonej przez nas racji żywnościowej na 4500 kilokalorii wynosiła około 5 kilogramów. Żadna normalna osoba, nawet z bardzo wysokim apetytem, nie może jeść 7-10 kg żywności dziennie.
Większość osób zaangażowanych w trening siłowy nie może sobie pozwolić na siedzenie przy stole 6-8 razy dziennie. To tutaj pożywne koktajle, aminokwasy i białka, szybko przyrządzane, łatwo przyswajalne i łatwe w użyciu, przychodzą na ratunek.
Wielu sportowców ma absolutnie błędną opinię, że farmakologia, w szczególności sterydy androgenne i anaboliczne, może zastąpić kompetentny program żywieniowy lub przynajmniej zrekompensować błędy w diecie. Z całą odpowiedzialnością twierdzimy, że nie było możliwe zbudowanie imponujących mięśni i rozwinięcie solidnej siły za pomocą tabletek, zastrzyków i powietrza.
Zarzuty urzędników ds. Bezpieczeństwa sportowców, że mają genetycznie niską wrażliwość na sterydy anaboliczno-androgenne, wynikają właśnie z faktu, że ci ludzie ignorują część odżywczą programu treningowego. Bardzo łatwo nazwać siebie „twardym” i narzekać, że żadne sztuczki nie pomagają przesunąć masy mięśniowej o co najmniej kilogram plus. O wiele trudniej jest zrozumieć przyczyny tego zjawiska, wyeliminować je i zacząć postępować w ramach swoich możliwości genetycznych.
Chciałbym szczególnie podkreślić, że stosowanie silnych farmakologicznych środków anabolizujących tworzy w organizmie specjalną anaboliczną matrycę metabolizmu. Stawia to wysokie wymagania jakościowego i ilościowego składu diety, a także rytmu i diety. Pula aminokwasów musi być zwiększana co 2,5-3 godziny. W przeciwnym razie organizm sam go zwiększy, wykorzystując materiał białkowy narządów miąższowych - głównie wątrobę i nerki. Zamiast aminokwasów usuwanych przez organizm, natychmiast dodaje się tłuszcz, co prowadzi do rozwoju zwyrodnienia tłuszczowego narządów miąższowych, zwłaszcza wątroby. Jest mało prawdopodobne, aby taka perspektywa przyczyniła się do zachowania zdrowia, nie wspominając o wzroście wyników sportowych.
Oczywiście, stworzenie kompetentnego programu żywieniowego, który w pełni spełnia ten etap szkolenia i skrupulatnie go realizuje, jest bardzo trudnym zadaniem, wymagającym nie tylko wiedzy, ale także ogromnej siły woli i znacznych zasobów finansowych. Jednak przy silnej motywacji możliwe jest nawet przy ograniczonych środkach stworzenie diety, która z pewnością przyczyni się do postępu.
Lata lekkiej postawy wobec żywienia sportowców w naszym kraju spowodowały poważne szkody w sporcie w ogóle, aw szczególności w nauce żywienia sportowego. Ponadto nieodpowiedzialna propaganda kulturystyki jako sportu masowego, która nie wymaga specjalnego podejścia naukowego (zgodnie z zasadą „weź cięższy hantle i wykonuj więcej powtórzeń”), znalazła odzwierciedlenie w praktyce żywieniowej kulturystów. Nie bez powodu do niedawna poziom tego sportu w naszym kraju był najniższy nie tylko na świecie, ale nawet w Europie Wschodniej - dawne kraje obozu socjalistycznego pozostawiały nas daleko w tyle. Na szczęście czasy się zmieniają, a zwycięstwa naszych sportowców na międzynarodowych zawodach dają nadzieję, że ich przykład jest odzwierciedleniem nowego podejścia zarówno do procesu treningowego, jak i żywieniowego.
Tak więc program dietetyczny musi dokładnie odpowiadać celom i celom fazy treningowej, w której jest stosowany. Ale to nie wszystko. Bardzo ważne jest maksymalne wykorzystanie nie tylko składników odżywczych pochodzących z pożywienia, ale także funkcjonalności przewodu pokarmowego. Dlatego konieczne jest osiągnięcie dokładnego dopasowania treningowego, diety i fizjologii. Można to zrobić tylko poprzez zastosowanie schematu zmienności w szkoleniu, w stosowaniu wsparcia farmakologicznego iw żywieniu.
Wiele napisano o dietetycznej stronie kulturystyki - nie opublikowano ani jednego magazynu kulturystycznego bez artykułu o odżywianiu czy suplementach diety. Niemniej jednak nie przeprowadzono jeszcze poważnych badań, a jeśli zostały one przeprowadzone, wyniki nie zostały opublikowane. Ponadto mamy wszelkie powody, aby podejrzewać, że wiele publikacji na temat ekstremalnej skuteczności niektórych diet lub suplementów diety było inspirowanych przez producentów odżywek sportowych. Może być tak, że w rzeczywistości nie są one bardziej skuteczne niż proste, ale wysokiej jakości mieszaniny białek, węglowodanów i innych składników odżywczych. W związku z tym nie chodzi o same dodatki do żywności, ale o właściwą strategię stosowania ich w odpowiedniej ilości, kombinacji i we właściwym czasie.
Dział badawczy firmy EAM Sport Service w ciągu ostatniego roku usiłował umieścić tę pracę na odpowiednim poziomie naukowym. W rezultacie uzyskano interesujące dane, które w pewnym stopniu obalają ustaloną opinię o ograniczonej zdolności organizmu do wchłaniania białka jako głównego składnika tkanki mięśniowej.
Poniżej przedstawiamy przebieg naszych myśli i główne wyniki. Tak więc, aby zbudować masę mięśniową, potrzebujesz przynajmniej tworzywa sztucznego, katalizatorów reakcji biochemicznych, które wchodzą do ciała z zewnątrz (witaminy i pierwiastki śladowe), a także energii potrzebnej do tej konstrukcji. Pomijamy czynnik optymalnego efektu treningu.
Każdy program żywieniowy ma dość proste i jasne parametry: kaloria (codziennie), skład jakościowy głównych makroskładników odżywczych, a także stosunek procentowy tych makroskładników (najczęściej przez liczbę kalorii pochodzących z nich dziennie). Zwykle wskazuje to również na monotonię lub cykliczność treści kalorycznej i składu jakościowego oraz czas trwania jednego lub drugiego planu żywieniowego. Najczęściej ostatni parametr charakterystyki czasowej pokrywa się z czasem trwania wyspecjalizowanego mezocyklu, dla którego ten plan składników odżywczych został przygotowany. O trudności z przenoszeniem suchych liczb procentowych, gramowych, miligramowych i litrowych z papieru na prawdziwą mowę nie chodzi o motywację. Jak powiedział Dorian Yeats: „Aby zwiększyć masę mięśniową, jestem gotów zjeść żywą żabę,
Teraz rozważ to bardziej szczegółowo. Na początek pragniemy zauważyć, że wzorce dietetyczne w dniu szkolenia oraz w dni wolne od treningu powinny, naszym zdaniem, być różne. Powody tego są następujące: po pierwsze, ciało wydaje znacznie więcej energii na regenerację po treningu i wzrost mięśni niż na zaopatrzenie w energię samego treningu; po drugie, energia do wykonywania pracy mięśniowej i procesów regeneracyjnych i superkompensacyjnych (wzrost masy mięśniowej) jest uzyskiwana przez organizm z różnych źródeł. Podczas wykonywania intensywnej pracy mięśniowej, która odbywa się w warunkach beztlenowych z utworzeniem pewnego długu tlenowego, głównym źródłem ATP są węglowodany, a raczej glukoza. Głównymi drogami do żywicy ATP są mechanizm fosfogeniczny i glikoliza beztlenowa. W dniach odpoczynku, podczas procesów regeneracji i wzrostu mięśni tylko dwadzieścia procent energii pochodzi z węglowodanów, a osiemdziesiąt procent ciała otrzymuje z białek i lipidów, a dokładniej z wolnych kwasów tłuszczowych. Z tego powodu logiczne będzie nie tylko zwiększenie zawartości tłuszczu w diecie, ale także nieznaczne zwiększenie poziomu wolnych kwasów tłuszczowych we krwi za pomocą miękkich leków mobilizujących tłuszcz, takich jak L-karnityna. Aby zmaksymalizować produkcję ATP (produkcja energii), konieczne jest wzmocnienie sprzężenia oddechowego i fosforylacji na błonach mitochondrialnych za pomocą leków, takich jak hipoksen lub pirogronian, lub poprzez lekkie ćwiczenia aerobowe. Z tego powodu logiczne będzie nie tylko zwiększenie zawartości tłuszczu w diecie, ale także nieznaczne zwiększenie poziomu wolnych kwasów tłuszczowych we krwi za pomocą miękkich leków mobilizujących tłuszcz, takich jak L-karnityna. Aby zmaksymalizować produkcję ATP (produkcja energii), konieczne jest wzmocnienie sprzężenia oddechowego i fosforylacji na błonach mitochondrialnych za pomocą leków, takich jak hipoksen lub pirogronian, lub poprzez lekkie ćwiczenia aerobowe. Z tego powodu logiczne będzie nie tylko zwiększenie zawartości tłuszczu w diecie, ale także nieznaczne zwiększenie poziomu wolnych kwasów tłuszczowych we krwi za pomocą miękkich leków mobilizujących tłuszcz, takich jak L-karnityna. Aby zmaksymalizować produkcję ATP (produkcja energii), konieczne jest wzmocnienie sprzężenia oddechowego i fosforylacji na błonach mitochondrialnych za pomocą leków, takich jak hipoksen lub pirogronian, lub poprzez lekkie ćwiczenia aerobowe.
Aby aktywnie budować masę mięśniową, Twoje dzienne spożycie kalorii nie powinno być niższe niż 50 kcal na kilogram dziennie, a jeśli twoja waga przekracza 110 kg, to 60 kcal / kg / dzień. Oczywiście mówimy tylko o bardzo poważnie uprawiających się sportowcach, procent tłuszczu podskórnego, w którym nie przekracza 14%. W dni treningowe dystrybucja main.ma-konutriekts wygląda następująco: 30% dziennych białek pokrywających kalorie, 60% - węglowodanów, 10% - tłuszczów. Lub 30% - białka, 55% - węglowodany, 15% - tłuszcze. B dni wolne od treningu: 20% - węglowodany, 50% - białka, 30% - tłuszcze. Stosunek tłuszczów wielonienasyconych i wielonienasyconych wynosi trzy do jednego zarówno w dniach treningowych, jak iw dniach odpoczynku.
Należy pamiętać, że dzienny udział białek wykracza poza zakres wszystkich tradycyjnych zaleceń. Jednak ostatnie badania wykazały, że podczas uprawiania sportów siłowych znaczna część białka idzie na pokrycie zużycia energii zarówno podczas treningu, jak iw okresie regeneracji. Metabolizm w ciele zostaje odbudowany i praktycznie nic nie można na to poradzić i nie ma sensu. Konieczne jest zwiększenie spożycia wapnia do 3 g dziennie, a także spożytkowanie wody do 4-5 litrów dziennie. Oczywiście, wymagania te można spełnić tylko poprzez zastosowanie schematu prywatnego żywienia frakcyjnego - co najmniej 6-8 razy dziennie, przy obowiązkowym stosowaniu dodatków do żywności.
Taki program diety trwa trzy tygodnie, po czym zawartość kalorii zostaje zmniejszona o 1000 kcal / dzień przez dziesięć dni. Rozkład głównych składników odżywczych według kaloryczności powinien być następujący: 35% białek, 55% węglowodanów, 10% tłuszczów. Ten stosunek należy obserwować zarówno w dni treningowe, jak iw dni odpoczynku.
Ten rodzaj cyklicznej diety trwa przez cały okres aktywnego zestawu masy mięśniowej. Należy zauważyć, że działa najbardziej efektywnie w połączeniu z pewnym rodzajem programu szkoleniowego, którego podstawy opisano w rozdziale 6.
Niedawno sportowcy, dietetycy sportowi, apologeci „zdrowego stylu życia” dyskutowali o szkodliwości dodatków do żywności i możliwości kompetentnego skomponowania kompletnej diety dla sportowców uprawiających energię i kulturystów opartych wyłącznie na produktach naturalnych na stronach prasy i w Internecie. Nawet zawodowi sportowcy nie są w stanie stworzyć takiej diety, a tym bardziej jej używać. Po pierwsze, prawie niemożliwe jest osiągnięcie odpowiedniego stosunku białek, tłuszczów i węglowodanów przy użyciu wyłącznie naturalnych produktów. Po drugie, gdy pracujemy nad zwiększeniem masy mięśniowej, stosuje się dawki dzienne z kaloryczną zawartością do 7-10 tys. Kalorii, a objętość i waga obliczonej przez nas racji żywnościowej na 4500 kilokalorii wynosiła około 5 kilogramów. Żadna normalna osoba, nawet z bardzo wysokim apetytem, nie może jeść 7-10 kg żywności dziennie.
Większość osób zaangażowanych w trening siłowy nie może sobie pozwolić na siedzenie przy stole 6-8 razy dziennie. To tutaj pożywne koktajle, aminokwasy i białka, szybko przyrządzane, łatwo przyswajalne i łatwe w użyciu, przychodzą na ratunek.